Vanaf de eerste bladzijde leef je mee met Mariëlle, die net afscheid heeft moeten nemen van haar reisliefde Neil. Zij zit in een hostel in Peru, hij is terug naar Nederland. Niet dat ze bij de pakken neer gaat zitten overigens, want na 10 bladzijden is ze al op weg naar het Amazoneregenwoud. Op die manier houdt het verhaal er lekker de vaart in. 

In Route 8 reist Mariëlle van Peru naar Brazilië en van Argentinië naar Chili. De verhalen brengen je instantly terugbrachten naar je eigen reizen in Zuid-Amerika. Zoals de helletochten in de langeafstandsbussen, met altijd dezelfde film en het volume op 10. Of haar verhaal over de Nazca Lines, waarbij een tekening verdacht veel op een marsmannetje lijkt. Het Plaza met de galerijen in Arequipa en de tango in Buenos Aires. Het schilderij van het Laatste Avondmaal in Cuzco, waar de lokale lekkernij cavia-van-het-spit op het bord ligt. De appels die we de grens van Argentinië en Chili over hebben gesmokkeld. Het bord met Fin del Mundo in Ushuaia en de condors in de Colca Canyon: ze zijn allemaal onderdeel van zowel haar als mijn reis.

Het boek leest lekker weg, dus ga je op reis naar Zuid-Amerika, dan is dit een heerlijk boek om in het vliegtuig al te lezen. Vooral als je net als Mariëlle solo op pad gaat. Aan de andere kant is het ook aanbevelingswaardig als herbeleving van je eerder gemaakte reis. Route 8 is overigens het vervolg op Daniëlle Boelens’ eerdere boek Lingerie en motorleer. Er wordt in het verhaal naar dat eerdere boek verwezen, maar je leest Route 8 ook probleemloos zonder het eerdere boek te kennen.

Route 8, Bochtig en oneindig. Bestellen kan hier.