Recente en actuele publicaties
Jos de Mul. Uncle Sim Wants You! Playful Warfare. Into the Magic Circle. Vol. 1 (2024), no. 1.
Abstract
According to Huizinga’s Homo Ludens (1938), all cultural phenomena should be understood as play, since they follow specific rules. In this sense, playful culture is opposed to the seriousness of life. This even applies to war. Although sometimes fought to the bitter end, the noble betting camp was avoiding unnecessary bloodshed. Huizinga criticizes modern, twentieth-century culture because seriousness and play have become completely intertwined. War games like America's Army, which are not only a tool for propaganda but also for recruitment and military training, illustrate this. Although Huizinga in Homo Ludens sharply criticizes Carl Schmitt's war rhetoric, both thinkers share their criticism of the blurring of seriousness and play in modern culture. The crucial difference between Huizinga and Schmitt lies in the fact that where Huizinga advocates play as a neutral and essentially apolitical core of human culture, Schmitt believes that human life acquires its dignity through the political sphere, which ultimately also includes the willingness to kill belongs to the enemy.
Keywords: Johan Huizinga, Homo ludens, war, America’s Army, Carl Schmitt
Jos de Mul. Zinsbegoocheling. Het parasitaire karakter van ChatGPT. In De Groene Amsterdammer. Nr. 13, 28 maart, 2024, 40-43.
Magisch, wat ChatGPT allemaal kan. We laten ons graag betoveren door de mogelijkheden van generatieve AI-modellen. Maar is er niet eerder sprake van ‘CheatGPT’, want wat is zo’n taalbot eigenlijk zonder de mens?
Jos de Mul. Welkom in het symbioceen. Over de verstrengeling van natuur, cultuur en techniek. Amsterdam: Boom, 28 maart 2024.
Het leven is onlosmakelijk verbonden met competitie, strijd en vernietiging, maar minstens zo belangrijk is symbiose: het samenleven en samenwerken van mensen, andere levensvormen en technische artefacten. Aan de hand van talloze prikkelende voorbeelden. van bacterien die samen met de mens nieuwe, polygenome organismen vormen tot het versmelten van mensenbreinen en digitale netwerken, laat Jos de Mul zien dat symbiose een onuitputtelijke bron van vernieuwing is. Steeds opnieuw schept deze versmelting van natuur, cultuur en techniek onverwachte oplossingen en nieuwe uitdagingen.
Op originele wijze combineert De Mul recente inzichten uit de natuur- en geesteswetenschappen met romans. sciencefictionfilms en games. Zo biedt hij niet alleen een verfrissende kijk op actuele problemen als ecologische catastrofes, toenemende geopolitieke spanningen en kunstmatige intelligentie. maar spoort hij de lezer ook aan deze uitdagingen met een ‘voorzichtige roekeloosheid' tegemoet te treden.
Verkenningen van een nieuw tijdperk, waarin natuur, cultuur en techniek in een existentiele dans verstrengeld zijn geraakt!
Maart 2024 | ISBN 9789024464647 | 01.01 | 320 blz. Paperback € 29,90 - E-book € 21,50
Agenda activiteiten rondom de publicatie van het boek
Leven in (wan)orde. Lezing in de nacht van de Filosofie. Tilburg: Theater de Nieuwe Vorst (Willem II Straat, 49 Tilburg, NB, 5038 BD.) Zaterdag 13 april 2024,
(onder voorbehoud) Leven in (wan)orde. Essay in NRC Weekend, 20 april.
Interview Radio Rijnmond (https://www.rijnmond.nl/chris-natuurlijk), 20 april, tussen 8:00 en 9:00.
Boekpresentatie Welkom in het Symbioceen. Het Leeskabinet bij Donner: interview door Berrie Vugts. Rotterdam: boekhandel Donner, theater eerste verdieping. Zondag 28 april om 15.00 uur, inloop vanaf 14.30.
Discussie over Welkom in het Symbioceen. SPUI25, Amsterdam. Maandag 6 mei 2024, 17:00 uur.
Loeder aarde. Over het nut en nadeel van symbiosen voor het leven. Lezing in het kader van de ISVW Klimaatfilosofie. Leusden: ISVW: 7 mei 2024.
Jos de Mul. De plaats van de mens in het Symbioceen. Afscheidsrede ter gelegenheid van zijn emeritaat als hoogleraar Wijsgerige Antropologie aan de Erasmus School of Philosophy (EUR), 31 mei 2023. Een verkorte versie verscheen op 7 juli 2023 onder de titel De storm die over de aarde woedt in De Groene Amsterdammer. Zie ook de videoregistratie van de afscheidrede en informatie ovcer de afscheidsconferentie die ter gelegenheid van het emeritaat werd georganiseerd.
Mevrouw de Rector Magnificus,
Mijnheer de Decaan,
Hooggeleerde, zeergeleerde en weledelgeleerde collega’s,
Waarde studenten en promovendi,
Zeer gewaardeerd toehoorders,
Dierbare familie en vrienden,
Jos de Mul. De storm die over de aarde woedt. Tragisch humanisme, of: de menselijke verantwoordelijkheid. De Groene Amsterdammer, nr. 27, 6 juli 2023, 46-50.
Tragisch humanisme. Menselijke verantwoordelijkheid in het Symbioceen.
Hoe nietig we als mensheid ook zijn in het licht van de bijna 14 miljard jaar lange geschiedenis van het heelal, op aardse schaal heeft de mens zich flink laten gelden. De in Afrika ontstane moderne Homo sapiens heeft zich in naar evolutionaire maatstaven gemeten bijzonder korte tijd – in ongeveer 65.000 jaar – over de hele aardbol verspreid. Daarbij is de populatie van de Homo sapiens in de afgelopen tienduizend jaar naar schatting gegroeid van 4 miljoen tot 8 miljard mensen. Die toename was bovendien exponentieel. Alleen al gedurende mijn leven steeg het aantal mensen op aarde van 3 naar 8 miljard. En daarbij heeft de mens een zo’n grote voetafdruk op de aarde geplaatst, dat er nu zelfs een nieuw geologisch tijdvak naar hem wordt genoemd: het Antropoceen.
Gezien de ernst van de daarmee verbonden ecologische crises – opwarming, uitputting, vervuiling, extincties – is de menselijke uitsterfelijkheid van een theoretische mogelijkheid tot een urgent praktisch probleem geworden. Maar zoals dit het geval is bij onze individuele sterfelijkheid hebben we neiging langs deze mogelijkheid heen te leven of deze te ontkennen – een thema van recente films als White Noise (2022) en Don’t look up (2021) – of er ons ambivalent tegenover te verhouden. Bijvoorbeeld, zoals het onlangs verschenen wrr-rapport Betrokken burgers nog eens bevestigde, door als individu minder te willen vliegen, als universiteit de banden met de fossiele industrie te willen verbreken, of als samenleving de opwarming te willen beperken tot anderhalve graad, maar daar vervolgens niet of onvoldoende naar te handelen. Wellicht hangt dat samen, zo stelt René ten Bos in zijn boek Extinctie (2019), met het feit dat we ons het uitsterven van de mens niet kunnen voorstellen en dat het ons daarom niet echt raakt.
Hoe is dat mogelijk? Om die vraag te kunnen beantwoorden, dienen we nader in te gaan op de aard van de mens en wat die aard betekent voor de aarde.
Jos de Mul. Metaphors we nudge by. Reflections on the impact of predictive algorithms on our self-understanding. In: Katz, J., Schiepers, K., Floyd, J. (eds) Nudging Choices Through Media. New York: Palgrave Macmillan, 2023, pp. 33-57 (https://doi.org/10.1007/978-3-031-26568-6_3)
Abstract
Conceptual metaphors have an important cognitive function; they not only help us capture unknown or elusive things in concepts but also nudge our actions. If metaphors get materialized they can even forcefully direct human behavior. Whereas the conceptual metaphor MAN IS A MACHINE nudges medical research, when an mechanical heart is implanted in a human body, it becomes a behavior enforcing material metaphor. At least partly, a human being then actually becomes a machine. In this chapter it is argued that in the information society the database not only acts as a conceptual metaphor (MAN IS A DATABASE), but implemented in e-commerce and biopolitics, it becomes a material metaphor which threatens to reduce human beings to algorithmically predictable entities without freedom and responsibility.
Favorieten uit het archief
Nieuws
Deze website wordt momenteel vernieuwd
Boeken van Jos de Mul
Meest gelezen publicaties
- The syntax, pragmatics and semantics of life
- Wittgenstein 2.0. Philosophical reading and writing after the mediatic turn
- Understanding Nature. Dilthey, Plessner and biohermeneutics
- Destiny Domesticated. The Rebirth of Tragedy Out of the Spirit of Technology
- The Tragedy of Finitude. Dilthey's Hermeneutics of Life (2nd edition)
