Reizen in Oost-Europa trekt steeds meer mensen aan, maar het is ook nog een beetje spannend. Het boek The wild wild east helpt je met aanstekelijke verhalen en reistips op weg in dit onbekendere stukje Europa, met de nadruk op natuur!
Tip: abandoned places
Reistips
Liefhebber van “abandoned places” opgelet. Op ongeveer 500 kilometer bevindt zich het Nationaal Park de Harz. Dit is een prachtig Duits natuurgebied met duizenden (!) kilometers wandelpaden, fietsroutes en mountainbiketrails. Het is een dunbevolkt gebied en de dorpjes en stadjes zijn nog volledig authentiek.
tekst
Martin Boon
Het is alsof je een sprookje binnenwandelt. Ook beschikt de Harz nog over een eigen spoorwegtraject, een “Dampfbetriebene Schmalspurbahn”, zoals onze Oosterburen zo prachtig kunnen verwoorden. Langs één van deze stoomspoorlijnen, de Selketalbahn, ligt een mooie wandelpad dat je door een gemengd bos voert. Bos is hier ook echt een bos. De paden worden nog wel enigszins “boomvrij” gemaakt, maar verder wordt er in het bos niet ingegrepen en kan de natuur dus helemaal zijn gang gaan.
Vlakbij het plaatsje Stiege voert het pad langs het Albrechtshaus. Dit is een voormalig sanatorium voor Tuberculosepatiënten. Het is in 1897 gesticht en bood aanvankelijk plaats aan 40 (mannelijke) patiënten. In de volgende decennia groeide het complex sterk en in de jaren 30 werden er ongeveer 200 patiënten behandeld. Na het afnemen van TBC werd het Albrechtshaus in de DDR-periode als ziekenhuis gebruikt. Na de val van de muur werd het een afkickkliniek, totdat in 1993 de deuren gesloten werden. Vanaf dat jaar staat het complex leeg en heeft de natuur de regie van de mens overgenomen.
De gebouwen zijn officieel afgesloten, maar inmiddels zijn veel deuren en ramen opengebroken of gewoon vergaan. Je kunt dus bijna overal naar binnen. Het sanatorium zelf is veruit het grootste gebouw en is tientallen meters breed. Verder staat er nog een houten Scandinavische kerk, een paar woningen en een half vergaan gebouw met onbekende bestemming.
De panden zijn grotendeels gestript. Her en der kom je nog wel persoonlijke spullen tegen, zoals bijvoorbeeld knuffeldieren, poppen of kleding.
De natuur heeft zich dwars door het beton een weg gevonden. Er groeien bomen dwars door de vloeren, zelfs op de hogere etages. Ook tieren de struiken, planten en bloemen welig.
De sfeer op deze plek is moeilijk te beschrijven en moet je eigenlijk gewoon zelf ervaren. De volgende video geeft een aardige indruk
Ben je liefhebber van “abandoned places” dan is het Albrechtshaus een zeer mooie plek om te bezoeken en te fotograferen. Ook voor de minder avontuurlijk ingestelde mensen is het Albrechtshaus zeer de moeite waard, als mooie toevoeging aan een wandeling in de prachtige natuur van de Harz.
