Thailand is een geweldige bestemming voor avontuurlijke reizigers, onder wie gezinnen die wel eens naar Azië willen reizen. Een vakantie naar Thailand is echter pas compleet met lokale ervaringen, zoals een overnachting in een homestay.
Bangkok per tuktuk
Verre Avonturen
Daar sta je dan met zijn drieën. Voor het eerst in de metropool Bangkok. Je wilt zoveel mogelijk zien in een paar dagen, want misschien kom je er voorlopig niet meer. We wilden in ieder geval het Koninklijk Paleis zien. Dat is toch wel het minste dat je gezien moet hebben als je Bangkok bezoekt. En welk vervoermiddel kies je dan? In plaats van de bus, taxi, metro, skytrain of taxiboot te nemen, besloten wij om een tuktuk-rit te ondergaan. Je bent tenslotte in de stad waar deze gemotoriseerde riksja is uitgevonden.
tekst
André van Luttikhuizen
Een vrije tuktuk was snel gevonden. Ze stonden in een rij opgesteld te wachten op klandizie. Er was echter een klein probleem: De achterbank was niet echt berekend op drie volwassenen. Maar de chauffeur, die zijn Bahts al zag vervliegen, zei: 'Tree people, no problem.'
Na een beetje passen en meten zaten we uiteindelijk op elkaar gepakt op de achterbank van de overdekte brommer.
De chauffeur begon direct de rijden en voor we het wisten, zaten we vastgedrukt tegen de rugleuning en slingerden we met de kolderieke driewieler als een raket door het drukke lawaaiige verkeer, terwijl we de uitlaatgassen van het verkeer inademden.
De chauffeur had het gas er vol op en we werden van links naar rechts gegooid op de achterbank. We grepen ons vast aan de stangen van de overkapping. We passeerden auto's alsof ze stil stonden en deden wedstrijdjes met brommertjes en andere tuktuks.
We hadden geen idee waar we heen gingen. We hadden ook nog niet de kans gehad om te vragen of hij ons naar het Koninklijk Paleis zou willen brengen.
Gelukkig heeft Bangkok verkeerslichten en stopte onze chauffeur ook nog voor het rode licht. We konden even ademhalen. Ik probeerde me overeind te werken om de chauffeur aan te spreken.
Deze keek niet achterom, maar was gefocussed op het rode licht, de gashendel onafgebroken open en dicht draaiend. Het karakteristieke toektoek-geluid was duidelijk hoorbaar.
Net toen ik me voorover gebogen had, sprong het licht op groen. De driewieler schoot weg en ik lag gelijk weer in de armen van mijn medereizigers. We gierden het uit.
Met de volgende verkeerslichten in zicht begon ik alvast richting onze chauffeur te bewegen. Nadat we stilstonden tikte ik de beste man op de schouder. Gelukkig, hij draaide zich om.
'We would like to go to the palace', zei ik.
Hij schudde zijn hoofd. 'No no not possible, palace closed this morning'
'Closed?' vroeg ik verbaasd.
'Yes, open in the afternoon. I bring you to a temple'.
'Eeh, okee…….,' zei ik enigszins verbouwereerd.
Even later stopten we bij een tempel met een grote Buddha ervoor.
'This is the temple of the Big Buddha', zei de chauffeur. 'You have 20 minutes, then we go.'
En zo werden we de gehele ochtend rondgereden: van de ene (onbekende) tempel naar de andere, langs marktjes waar we vogeltjes moesten loslaten uit een kooitje en langs kleding – en juwelierszaken. We hoefden hier echter niets te kopen als we er maar even doorheen liepen. Later bleek dat de tuktuk-chauffeur een kleine vergoeding krijgt van de winkels voor het afzetten van toeristen, zodat hij brandstof voor zijn tuktuk kan kopen.
Uiteindelijk kwam ons doel in zicht. De chauffeur zette ons netjes af bij het Koninklijk Paleis. Natuurlijk was het paleis al de hele ochtend open.
Ondanks dat we weinig bezienswaardigheden tijdens het tuktuk avontuur gezien hebben, hebben we Bangkok wel beleefd. Behalve de hectiek en de chaos van de stad van dichtbij te hebben meegemaakt, hebben we ook de geuren van deze kleurrijke, bruisende en broeierige wereldstad tot ons genomen. En bovenal hebben we veel lol gehad. Het was een geweldige ervaring. Ik zou iedereen die Bangkok bezoekt een ritje met de tuktuk aanraden.
Tip: wil je de tuktuk alleen als taxi van A naar B, spreek dit dan af met de tuktuk-chauffeur en laat hem bevestigen dat je 'No stops' wilt.
André schrijft niet alleen voor Reisbijbel. Meer van André lezen? Bezoek dan ook eens zijn weblog.
