Of je er nu voor het eerst heen gaat of al vaker bent geweest, de indrukken die je tijdens je reizen door Indonesië opdoet zijn vaak lastig te delen met het thuisfront. Reiziger Jan Boonstra doet dat wel in zijn boek De Brommer met bami.
Close encounter met de dragons in Komodo
Verre Avonturen
De lucht komt al van verre tegemoet. De enorme buffalo ligt op de zij in een plasje water, in het droge seizoen een zeldzaamheid op Komodo geworden. En dan lijkt die massa te bewegen. Het is echter niet de buffalo, maar drie tot zelfs zes komodo varanen die zich letterlijk een weg eten door het dier. Een kadootje tijdens onze reis.
tekst
Fleur Besters
Van sommige dragons rond de dode buffalo is alleen nog de staart te zien, ze duwen elkaar weg in de door henzelf gemaakte lichaamsopeningen en glibberen door het water en het dier. Afzichtelijk en walgelijk, maar waanzinnig fascinerend evenzeer. Onze close encounter met deze varanen, neefjes van de T-rex, had niet beter gepland kunnen worden.
Eten en gegeten worden
Massatoerisme is gelukkig uitgesloten in deze natuur. Komodo of Rinca worden in de zomermaanden door maximaal zo’n 350 mensen per dag bezocht, die allemaal met een boot moeten komen. Buiten het seizoen komen vaak maar vijftig bezoekers per dag naar de eilanden.Reisbijbel reisde in samenwerking met SeaTrekBali vanuit Flores naar Bali en had tijdens twee hikes op twee dagen de kans de dieren te ontmoeten.
Het verhaal gaat dat er eenmaal een dier is geofferd voor Amerikaanse toeristen. Daags voor hun komst per cruiseschip werd een geitje gedood en opgehangen in een boom, zodat de Amerikanen vast en zeker varanen zouden zien. Garanties heb je immers nooit in een National Park, al lopen er honderden varanen rond, de kans dat je er eentje ziet is niet te voorspellen.
Niet alleen die onzekerheid maakt een bezoek spannend. De varanen hebben wellicht een wat log uiterlijk, maar ze kunnen razendsnel zijn en hebben een onvoorspelbaar karakter. Zonder gids – ranger – op pad gaan is daarom uitgesloten. Zij kennen het gebied niet alleen, ze waken ook over je veiligheid. Als vleeseters zullen de varanen zich, als ze de kans krijgen, ook aan mensen tegoed doen. Een eenvoudige lange stok met driehoek om de kop op afstand te houden is het enige wapen van de rangers. De stokken blijken geregeld gebruikt te worden… De dragons eten zelfs elkaar, na overlijden, maar ook jonge, kleine levende varanen zijn een gewilde prooi voor soortgenoten. Gelukkig kunnen alleen die kleintjes klimmen!
Apen, herten en een ranger
Terug naar Rinca, het eerste van de vier eilanden vanuit Flores gezien waar je varanen kan spotten. Bij aankomst hangt er een lacherige sfeer in de internationale groep reizigers, het bordje met ‘pas op voor krokodillen’ draagt daar vast en zeker aan bij. Direct bij de ingang scharrelen apen rond, even verderop lopen herten en elders treffen we ook vogels, slangen en dus de buffalo’s. Er is nergens sprake van regulatie, alle dieren zijn hier op zichzelf aangewezen. Wie weet dat er van de vijftien tot dertig eieren uit een nest van een varaan slechts maximaal één of twee dieren overleven, snapt dat het extra bijzonder is om de giganten te ontmoeten.
Tip van Reisbijbel: “Voordeel van een hike vanaf een cruise is dat er vroeg gestart wordt. Er is veel schaduw, maar onderschat de zon niet. Ook voor bezoekers is het een kwestie van aanpassen aan de natuur.”
Angst verdwijnt
Het nieuwtje over de dode buffalo gaat tijdens ons bezoek razend snel rond onder de rangers en daardoor we kunnen er direct heenlopen. Eenmaal bij de slachtpartij is de lucht is overweldigend. Je ruikt de lijklucht al van verre, maar de aanblik van etende varanen zo dichtbij maakt nog veel meer indruk. Zelfs voor de rangers, voor wie de dieren toch bij hun dagelijks leven horen. Angst verdwijnt gek genoeg als je deze enorme beesten van een meter afstand aan het werk ziet, fascinatie wint het duidelijk.
Het is dus maar goed dat de rangers wel blijven opletten, want geregeld komt er van achter weer een nieuwe hongerige dragon aangelopen, die geen mensen op zijn of haar pad duldt. Verslindende tanden, de reptielentong die steeds naar buiten komt, slijm en bloed aan de bek hangend. Je blijft kijken. De tanden zijn als scharen, maar de dragons kauwen niet. Het ademloze toekijken wordt onderbroken als een van de hoofdrangers poolshoogte komt nemen. Zoveel mensen, zoveel varanen, dat is teveel risico. De dieren mogen dooreten, de reizigers gaan door over de vlaktes. Het uitzicht op Komodo is prachtig, de karakteristieke lotarnbomen maken een geweldig plaatje en de zee is vanaf deze hoogte steeds dichtbij.
Tip van Reisbijbel: “Trek stevige schoenen aan voor je hike en neem voldoende water mee. Foto’s maken is lastig in het hoogseizoen, omdat alles dor en droog is, en de dragens amper opvallen in dit landschap.”
De natuur laat zich niet leiden, het is geen dierentuin, maar de kans op een ontmoeting met de Komodo varanen lijkt vrij groot. De dag erna is er namelijk weer geluk. Op Komodo zelf herkauwt een groot vrouwtje tussen de dorre struiken een hert, de kop komt terug en wordt daarna alsnog verorberd. Weer ademloos toekijken dus! Elders zitten kleine dragons in een kale boom zonder takken, veilig buiten bereik van de grotere soortgenoten. Als er even weinig te zien is, vertellen de rangers volop over de leefgewoonten van de dragons. Wijzen witte spetters aan, de ontlasting van de dieren. Wij kijken af en toe nog even extra achterom. Liep er daar nu eentje?
Avontuurlijk varen met Sea Trek Bali
Wel het gemak en de luxe van een cruise, maar geen overdreven poespas. Prachtige vaarroutes waarbij ontmoetingen met de lokale bevolking, de wereld boven en onder het water en cultuur centraal staan. Zo kan je de bootreizen van Sea Trek Bali misschien wel het beste omschrijven. Reisbijbel mocht met de Reisbijbel junior reporters van Flores naar Bali meevaren met de grootste van de twee traditionele zeilschepen, de Ombak Putih (zie foto). Een internationaal gezelschap bezet de twaalf hutten en wordt aan boord verwend met geweldige lokale maaltijden, excursies en een dagelijkse culture of eco-talk door de twee gidsen aan boord. Kinderen zijn van harte welkom, en kunnen vanaf een jaar of zes, zeven zeker meedoen aan alle programma-onderdelen.
Snorkelen staat vrijwel dagelijks op het programma, met ontmoetingen met schildpadden, manta’s, wellicht een kleine haai en een geweldige variëteit aan vissen en koraal. Daarnaast zijn er meerdere hikes, worden afgelegen dorpjes bezocht en zijn er twee dagen waarop je de Komodo varanen kan ontmoeten!
