Winterkamperen wordt steeds populairder. Gelukkig maar, want het een een geweldige manier om te genieten van de sneeuw en kou én toch lekker dicht bij de natuur zijn. Bij de Franse campings van Huttopia kan je ook in de winter terecht, en op een aan
Dagje Tour de France
Reportages
Het is nog koud in Les Alpes de Haute-Provence. De zon is al op, maar zit nog verstopt achter de berg. Eergisteren hebben we hier ons tentje opgezet. Het is werkelijk prachtig. Zoals de naam al deed vermoeden: een beetje Provence en een beetje Alpen. Een lekker combinatie. We worden omringt door bergen met meertjes en het krioelt er van de geitenpaadjes.
tekst
Koen Samson
Toeval wil dat vandaag, hier niet ver vandaan, de Tour de France voorbij komt. We zitten niet direct aan het parcours, maar met een halfuurtje rijden kunnen we de wielrenners met eigen ogen aanschouwen. Nou zijn wij niet de grootste wielerfanaten, maar de tour voorbij zien razen lijkt ons toch een belevenis.
Een professionele wielersupporter parkeert zijn camper in een zorgvuldig uitgekozen haarspeldbocht. Wij niet. Wij hebben gister even de kaart bestudeerd en besloten naar de voor ons dichtstbijzijnde bocht te gaan. Het wordt al drukker. De laatste keer dat er een Nederlander succesvol was in de Tour kan ik me niet meer herinneren, toch sterft het van de gele nummerplaten. Het lijkt wel of er meer Nederlanders naar de tour komen kijken dan Fransen. En dan is dit nog niet eens Alp d'Huez.
We hebben een plek gevonden en nu begint het grote wachten. Het wordt al warm. Vanaf onze bocht hebben we goed zicht op Lac de Serre-Poncon. Het peloton zal straks vanaf de overkant aankomen, om vervolgens de brug op te draaien en daarna bij ons langs te komen.
Het is gezellig druk. Mensen zitten op hun van de camping meegebrachte klapstoeltje. Sommige lezen een boekje, anderen luisteren naar de radio. Zelfs badmintonrackets worden uitgepakt. De in een caravan gesmeerde stokbroden komen uit een strandtas. Onder luid gejuich komt een bezwete amateur fietser voorbij. De zon brand nu hard. Er wordt flink ingesmeerd en paraplu's gaan open om voor een beetje schaduw te zorgen. Een koelbox zorgt voor een verfrissend drankje.
De eerste opwinding ontstaat wanneer een politiemotor voorbij komt. Gaat het gebeuren? Zal ons wachten in de hitte nu beloond worden? Ik tuur naar de overkant van het Lac, maar zie nog geen beweging. De agent is weg en de rust keert weer terug. De man naast me heeft een radiootje aan z'n oor en zegt dat het peloton binnenkort zal vertrekken vanuit Gap. Oh… ze zijn nog niet eens vertrokken. Wel wordt het drukker en heter.
Wederom opwinding! Meer agenten en tour-officials komen voorbij. Mensen komen overeind uit hun klapstoel. Men begint zelfs een beetje zenuwachtig te dringen. Camera's in de aanslag. Een meisje steekt over. Een agent blaas op z'n fluitje. Er wordt gejoeld. Aan de overkant van het Lac gebeurt nog niks.
Wel komen er meer en meer auto's voorbij. En dan horen we gejuich van de overkant. Gebeurt daar wat? Muziek? Ja! Daar komen ze!
Een oneindig lange optocht trekt voorbij. Versierde auto's en opleggers met opzwepende muziek. Vanaf de auto's worden we bekogeld met prularia van de sponsors. Snoepjes, kranten, petjes, vlaggetjes, ijsjes. Er wordt veel getoeterd, geduwd en gesprongen. Het gaat er ruw aan toe. Het is ook niet zo dat de praalwagens in een gezellig tempo voorbij komen, nee het gaat hard.
De man met de radio zegt dat de renners over een kwartier van start zullen gaan. Geërgerd kijk ik hem aan. Au! Volgens mij is m'n nek verbrand.
De agressieve optocht is na anderhalf uur afgelopen. En weer keert de rust terug.
Kijk een helikopter!! Dat is een goed teken. Iedereen schakelt zichzelf weer in de actieve modus. Het wordt weer dringen. Het lijkt wel of er plotseling veel meer mensen langs de kant staan. De helikopter vliegt nu aan de andere kant van het Lac. En dan nog een helikopter. En nog één! Over de brug scheuren nu weer een paar motoragenten. En daar auto's met fietsen op het dak! Met een vaart van zo'n 60 kilometer per uur komen nu de sponsorwagens voorbij. In tegenstelling van de optocht die net voorbij kwam is er nu totaal geen aandacht voor het publiek.
Nog meer motoren. En daar! Twee wielrenners! Ze zijn blijkbaar ontsnapt en in volle vaart vliegen ze voorbij. Nog geen twintig seconden later dendert, toch vrij plotseling, het peloton voorbij. “Allez! Allez!” en camera's klikken en weg zijn…
Er komen nog wat politiebusjes en wat sponsorwagens voorbij en dan is het afgelopen. In de verte verdwijnen de helikopters. Men klapt zijn stoeltje in en keert terug naar de camping om daar te kijken wie er gaat winnen.
Al met al een bijzondere ervaring en mocht ik ooit weer in de buurt zijn van een tour-etappe dan ga ik weer kijken.
Zie hier meer info over deze bewuste etappe
