Winterkamperen wordt steeds populairder. Gelukkig maar, want het een een geweldige manier om te genieten van de sneeuw en kou én toch lekker dicht bij de natuur zijn. Bij de Franse campings van Huttopia kan je ook in de winter terecht, en op een aan
Zuid-Oost Frans Werelderfgoed
Reportages
Na een bezoek aan de grotten van Lascaux, Bordeaux, het Canal du Midi en Carcassonne eindigde onze roadtrip voor wat het zuidwestgedeelte van Frankrijk betreft in Arles. Daar slaan we onze tent op voor twee dagen, want rondom Arles ligt de grootste 'Unesco-dichtheid' van Frankrijk. Op het programma staan Avignon, het theater en de triomfboog in Orange, het aquaduct Pont du Gard en de Romeinse monumenten in Arles zelf.
tekst
Ruud Beerens
Dag 8
De achtste dag begint vroeg. Er staan slechts 145 kilometer Route Nationale op het programma, maar aan dat korte stukje weg liggen vier uitgebreide Unescosites om te bekijken. Eén daarvan wordt gevormd door de Romeinse monumenten in Arles en we besluiten dat het het meest efficiënt is de dag daarmee te eindigen, aangezien we in Arles overnachten. Zo kunnen we elke locatie de aandacht geven die zij verdient.
Dat betekent dat we allereerst naar Avignon rijden, natuurlijk bekend van het Franse liedje Sur le pont d’Avignon. Het centrum van Avignon is niet toegankelijk voor auto’s. De infrastructuur is er echter goed geregeld: we worden omgeleid en moeten een eindje buiten de stad parkeren. Van daaruit vertrekken zeer regelmatig pendelbussen naar het centrum. Aangezien de parkeerplaats aan de overkant van de Rhône ligt, is het eerste monument dat we zien die beroemde brug, waarop vandaag, in tegenstelling tot wat het liedje beweert, niet wordt gedanst. Wat daarentegen wel meteen opvalt, is dat de brug slechts reikt tot iets over de helft van de rivier. De brug heet Pont Saint-Bénézet, naar de herdersjongen die volgens de legende de brug heeft gebouwd in opdracht van een engel. In de middeleeuwen was dit een van de belangrijkste bruggen van Europa. Nadat de brug enkele keren is ingestort, is hij na de overstroming in 1668 niet meer herbouwd.
We lopen eerst linksom langs de stadsmuur, tot we daarin een gat ontdekken. We wandelen naar binnen en treffen een trap aan die ons na de nodige treden op een uitzichtpunt brengt in een mooi park op een heuvel in de stad. Van bovenaf zien we goed hoe het Palais des Papes het meest opvallende bouwwerk in het historisch centrum van Avignon is. Met zijn 15000 vierkante meter aan vloeroppervlakte is dit het grootste gotische bouwwerk van Europa. Vanaf 1309 was het Palais de Papes de officiële pauselijke zetel, omdat Paus Clemens V bij zijn aanstelling weigerde naar Rome te verhuizen. Pas in 1417 werd het Vaticaan weer het hoofdverblijf van de paus.
We pikken onze auto op en rijden door naar Orange, waar we twee Romeinse monumenten willen bezoeken: het theater en de triomfboog. Slechts een half uur later parkeren we zo goed als naast het indrukwekkende theater. Het gebouw met zijn 103 meter lange gevel is een van de best bewaarde Romeinse theaters in de wereld. Opmerkelijk is vooral dat het podiumgebouw nog bijna intact is, terwijl dat bij de meeste theaters is verdwenen. Toen het christendom de overhand nam in Frankrijk werd het theater gesloten, omdat de kerk tegen alle heidense toneelstukken was. Vele eeuwen van barbaarse plunderingen volgden. Pas tussen 1825 en 1869 werd het theater gerestaureerd, waarna het ook weer volop in zijn oude functie werd gebruikt. Ook nu nog vinden er daadwerkelijk voorstellingen plaats in dit theater.
De naam Orange vonden we al opmerkelijk. Tijdens de rondleiding door het antieke theater leren we dat er banden bestaan tussen ons land en Orange. In het verleden is deze plaats zelfs een Nederlandse enclave geweest. Tussen 1163 en 1713 is Orange een zelfstandig prinsdom geweest, waar het Huis van Oranje het lange tijd voor het zeggen heeft gehad. Zeker tijdens de Tachtigjarige Oorlog speelde deze plek een belangrijke rol in de geloofsstrijd die toen een hoogtepunt beleefde in Europa. Verbaasd over zo’n gebrek aan kennis van de vaderlandse geschiedenis onzerzijds horen we het verhaal aan.
Na het bezoek aan het theater wandelen we door de stad op zoek naar de triomfboog, die zich niet al te makkelijk laat vinden. Raadpleeg even de plaatselijke VVV vlakbij het theater, want de bewegwijzering laat te wensen over. Ten noorden van de stad treffen we de boog aan en gelukkig is hij de zoektocht wel waard! Deze triomfboog stamt uit de tijd van Keizer Augustus en heeft later model gestaan voor de triomfbogen naast het Colosseum en op het Forum Romanum in Rome. De fraaie reliëfs gedenken diverse gewonnen zee- en veldslagen.
Een rit van drie kwartier brengt ons bij Pont du Gard, een van de belangrijkste Romeinse monumenten uit de vroege keizertijd. Dit aquaduct, een architectonisch meesterwerk, werd vlak voor het begin van onze jaartelling gebouwd en bestaat uit drie lagen met van beneden naar boven zes, elf en vijfendertig bogen. De brug overspant de rivier de Gard, die ook door veel dagjesmensen wordt gebruikt om in te zwemmen. Dat gegeven gebruiken de autoriteiten om het met de parkeergeldregeling wel heel erg bont te maken: het parkeren van je auto kost maar liefst 18 euro, of je nu met een volgeladen gezinswagen komt om een hele dag te zwemmen, of zoals wij, met z’n tweeën om een uurtje naar de brug te kijken. Ondanks dit absurde entreegeld is dit een bouwwerk dat je niet links kunt laten liggen als je in deze omgeving bent.
We gaan terug naar Arles, want ook daar hebben we nog de nodige Romeinse monumenten te bezichtigen. Het meest indrukwekkend zijn de twee vrijwel naast elkaar gelegen theaters. Het halfronde theater en het amfitheater zijn van gigantische afmetingen en boden in de oudheid plaats aan respectievelijk 10.000 en 20.000 personen. Net buiten de stad ligt de begraafplaats Les Alyscamps, wat een Provençaalse verbastering is van Champs Elysées, velden der gelukzaligen. Wie daarna nog niet genoeg heeft van alle monumenten kan nog een bezoek brengen aan de Thermen van Constantijn, de obelisk van Arles en de cryptoporticus, de ondergrondse resten van het Romeinse forum. Ook in Arles is nog een stukje Nederlandse invloed te bewonderen: op diverse plaatsen word je eraan herinnerd dat Vincent van Gogh enkele jaren in deze stad heeft doorgebracht.
Dag 9 en 10
We komen terecht aan de Cote d’Azur, een traditioneel vakantieoord, ook voor veel Nederlanders. Werelderfgoed is hier niet te vinden. We maken enkele korte uitstapjes naar Nice en Monaco, maar hangen voornamelijk wat rond in en om onze camping in Fréjus. Het hoge tempo waarmee we tot nu toe door Frankrijk zijn geraasd breekt ons op en we maken even een pas op de plaats voor we het noordoosten en daarmee de laatste etappe ingaan. Kleine tip: de hele zomer lang wordt er elke vrijdagavond een fantastisch vuurwerk afgestoken vanaf schepen in de baai bij Fréjus.
In deel 4 het noordoosten met o.a. de Koninklijke zoutziederij in Arc-et-Senans en het centrum van Nancy.
Lees hier deel 1 en deel 2 van onze roadtrip langs het Werelderfgoed in Frankrijk.
