Boa Vista is een van de tien eilanden van de Kaapverdische eilanden, een eilandengroep in de Atlantische Oceaan. Boa Vista ligt het dichtst bij het Afrikaanse vasteland, op ongeveer 450 km ten westen van Senegal. Het toerisme dringt mondjesmaat door
Mooi zicht op Boa Vista
Verre Avonturen
Boa Vista is een van de tien eilanden van de Kaapverdische eilanden, een eilandengroep in de Atlantische Oceaan. Boa Vista ligt het dichtst bij het Afrikaanse vasteland, op ongeveer 450 km ten westen van Senegal. Het toerisme dringt mondjesmaat door tot het eiland, dus het is hier nog ongerept en rustig. De slogan 'No stress'…
tekst
Fleur Besters
Boa Vista is een van de tien eilanden van de Kaapverdische eilanden, een eilandengroep in de Atlantische Oceaan. Boa Vista ligt het dichtst bij het Afrikaanse vasteland, op ongeveer 450 km ten westen van Senegal. Het toerisme dringt mondjesmaat door tot het eiland, dus het is hier nog ongerept en rustig.
De slogan 'No stress' die ze hier aanhangen, blijkt direct bij aankomst op de kleine luchthaven: geen hectische toestanden als rennende of schreeuwende mensen, mensen die je aanklampen om je koffer te dragen, geen 'taxi, taxi'- gegil, maar alleen de ruisende wind en het gezellige gekwetter van de vogels die vrijelijk door het open kasbah-achtige luchthavengebouw vliegen. De formaliteiten gingen in een gemoedelijke sfeer en werden efficiënt afgehandeld.
Het hotel voor de komende twee weken lag op een steenworp van de luchthaven en doemde plots op vanuit de duinen. Het 'zandkasteel' was geheel in harmonie met het landschap.
Ondanks dat het om een relaxvakantie zou gaan, moest het eiland ontdekt worden. Dus na een paar dagen ontstresst te zijn, was het tijd om op pad te gaan.
Een gids nam ons mee in een landrover via het natuurgebied Boa Esperanca, waar sporadisch een ezel te spotten was, naar een wrak dat aan de noordkust ligt. Het koopvaardijschip Cabo Santa Maria strandde in 1968 en was een van de vele schepen die op de riffen voor de kust vergingen. Voor de bevolking was het een mooie meevaller, want aan boord waren er o.a. giften van Franco voor mensen die hem hebben gesteund tijden de Spaanse crisis. De meeste gestrande schepen liggen overigens onder water en kunnen duikend worden verkend.
Sta ook even stil bij de het kustlandschap, dat bestaat uit een baai met een prachtig beschermd zandstrand en omringende zandduinen.
Het noorden van het eiland heeft een aantal kleurrijke dorpjes. Bofareira is een klein dorpje waar het leven stil lijkt te staan. Er is een klein plein met een aantal kleurrijke huisjes en een café rondom. In Fundo das Figueiras gaat de rest van de wereld aan de mensen voorbij. Bewoners spelen een spelletje op straat of hangen tegen de deurpost van hun woning en volgen de paar toeristen die hier langskomen. Hier rijden de sporadisch aanwezige auto's nog met een boog om de honden, die soms midden op straat hun middagdutje doen in de brandende zon. De enige wereldburger is de uitbaatster van restaurant Nha Terra. Zij woonde een deel van haar leven in Rotterdam maar keerde terug naar haar roots om hier een restaurant te beginnen. Betalen kan met euro's, maar dat geldt eigenlijk voor het gehele eiland.
Een ander fenomeen is de Viana Desert. Deze woestijn is ontstaan door de wind die vanuit het Afrikaanse vasteland het Saharazand meenam en het hier deponeerde. De woestijn strekt zich uit vanuit het noordwesten tot het midden van het eiland. Bijzondere eigenschap van het zand is dat het koel aanvoelt. Staande in het immer veranderende landschap is het genieten van de vele prachtige gezichten die het prijsgeeft.
Tot slot is de zonsondergang aan het langste strand van het eiland, en volgens de bewoners het mooiste van de wereld, een must. Vlei je neer in het zachte zand van Santa Monica Beach en geniet van de ondergaande zon, die weerkaatst in de zee en het achterliggende land in een gouden gloed zet, om uiteindelijk geheel in de oceaan te verdwijnen. Na het zien van dit prachtige eiland kan ik de woorden van de Portugese zeevaarder onderschrijven: 'Boa Vista!'
André schrijft niet alleen voor Reisbijbel. Meer van André lezen? Bezoek dan ook eens zijn weblog.
