Op bezoek bij CliniClowns in Oezbekistan
Verre Avonturen
De wekker gaat, het is 4.30 uur. Het is zondag en ik ga vandaag CliniClowns in Oezbekistan aan het werk zien. Voordat ik daar naar toe ga, bezoek ik eerst een veemarkt. Het is nog donker en vrij koud, een graadje of 10 als de bus vertrekt. De bus pruttelt over het slechte wegdek richting het zuiden van Oezbekistan. Ik ben een paar dagen in Samarkand, één van de meest tot de verbeelding sprekende steden aan de Zijderoute. Het indrukwekkende plein Registan vormt het hart van de stad.
Op het plein staan 3 grote madrassa's (Koranscholen), die voorzien zijn van de typisch -voor deze regio- turquoise tegeltjes en koepels.
Nergens staat aangegeven waar de markt precies is. Ongeveer 60 kilometer ten zuiden van Samarkand wordt het drukker op de weg en kruipen de volgestouwde lada's met geiten, brood, stro en kleding richting markt. Andere marktkooplui komen uit de wijde omgeving te voet, op een ezel of tractor. Als de zon opkomt is het nog steeds koud, maar dat zal snel veranderen. Toeristen zijn hier een bezienswaardigheid voor de bevolking, maar dat is andersom ook. Er worden handjeklap koeien en geiten verkocht. De lokale munteenheid is de som. Het grootste biljet bedraagt 1.000 som en dat is op de zwarte markt 0,33 euro waard. Als je een koe wilt kopen moet je ruim 2.000 briefjes van 1.000 som meenemen. Iedereen die serieus geld uit wil geven, loopt dus met plastic zakken vol met bankbiljetten over de markt…
Rond 10 uur heb ik in het hotel afgesproken met een lokale gids die ook contactpersoon voor de stichting is die in Oezbekistan het werk van de clowns coördineert. Niet ver van het centrum staat een weeshuis, waar zo'n 50 kinderen de nieuwste voorstelling van 2 clowns zullen zien. Omdat het zondag is en de clowns erg enthousiast zijn over deze voorstelling, is zelfs het personeel van het weeshuis op hun vrije dag komen opdagen. De clowns komen maar één keer in de twee maanden in dit weeshuis en iedereen is dus erg nieuwsgierig.
De kinderen wachten in spanning op wat gaat komen en ik probeer contact te maken met de verlegen kinderen. Zodra de clowns het zaaltje binnenkomen wordt er door de kinderen al volop gelachen. De ene clown probeert iets voor te lezen, maar wordt telkens onderbroken door de andere. Dat zorgt voor hilarische momenten. De kinderen worden af en toe betrokken bij het spel, ook ik ontkom er niet aan. De hele act duurt ongeveer een half uur en onder een luid applaus verlaten de clowns het zaaltje. Voor de kinderen is de dag goed begonnen, hier kunnen ze nog lang op teren…
Ronnie heeft ook een eigen website waar hij al zijn reizen en foto's publiceert: www.imaginative.nl