De gebouwen, deels intact en deels ruïne, ogen ouder en middeleeuwser dan je op grond van hun echte leeftijd zou verwachten. En er is een eeuwenoude kerk met de beroemde bijna pictogrammachtige cherubijntjes en wanden met s bijbelse en aanverwante voorstellingen in een vormgeving die aan stripverhalen doet denken. Ik zie een naakte Mohammed gevangen door de duivel, en Sint Joris met zijn draak zijn alomtegenwoordig.

Rond twee uur in de middag beginnen de voor mij Arabisch aandoende klanken van de Ethiopisch-orthodoxe liturgie door de stad te waren. Vanuit de kerken komt gezang. Voor de kerk waarbij ik wacht lijkt de spanning langzaam te groeien. Een monnik opent even een kerkdeur, er verschijnt een priester die naar buiten kijkt en aan zijn gewaad frunnikt. De zang van de voorganger zwelt aan en de menigte binnen en buiten de kerk antwoordt. De deur gaat weer dicht. De tijd gaat langzaam, of verveel ik me?

Plots komt een troep opgeschoten jongens onder luid indianengehuil het kleine pleintje oprennen. Ze vormen een kring, joelen, schreeuwen, springen wild in het rond, en verdwijnen even snel als ze gekomen waren. Met hun luid geschreeuwde monosyllabische klanken doen ze nog het meest denken aan een groep voetbalsupporters.

Even later gaan de deuren gaan open en priesters schrijden zo plechtig mogelijk naar buiten. Er is een groep gehuld in kleurige, met goudkleurig borduursel gedecoreerde gewaden en brede kappen en een groep in het zwart die er uit ziet als een soort gereformeerde ouderlingen. Onder de gekleurde priesters is er één met een kap die veel breder is dan die van de anderen. Hij draagt de replica van de tien geboden, die uit de replica van de ark des verbond is gehaald, zo laat ik me vertellen.

De processie begint zich te vormen. Achteraan de priesters, die grote door versierde ovalen omgeven kruizen dragen, bevestigd aan een staf. Ervoor een kring met, zingende meisjes gekleed in blauwe en gele jurkjes met een groot rood kruis erop. Ze begeleiden zichzelf met een om de beurt bespeelde grote trommel. Daar weer voor een kring jongens met een eigen wat rauwer gezang. Eromheen de kringen wild rondrennende 'voetbalsupporters', die het geheel een minder sacraal karakter geven. Vooraan en langs de randen van de kringen een dicht rij militairen gewapend met geweren en kalashnikovs. Op een centraal gelegen plein vloeien de processies uit de verschillende kerken samen. Langzaam gaat het richting Fasils bad; een rituele kuip van 2500 m2 met een twee verdiepingen hoge vierkante toren ervoor.

Na uren bereikt de processie het bad. Er is één deur en er ontstaat een enorm gedrang tussen de stroom die naar binnen en die in de tegenovergestelde richting. Ethiopiërs hebben er een hand van dit soort situaties te laten ontstaan blijkbaar. Een tweede opening in de muur zou handig zijn. De menigte lost heel langzaam op.

De volgende ochtend om zes uur is het vervolg. Er wordt gebeden en er worden rituele uitgevoerd. Het water wordt uitgebreid gezegend. Langs de zijden van het bad, op de muren eromheen en daarachter vormt zich een enorme in het wit geklede menigte. Het gemurmel gaat lang door, terwijl het langzaam licht begint te worden. Op het hoogtepunt van de ceremonie springt een groep jongens in de viesbruine poel. Ze beginnen de mensen vlak bij het bad nat te spetteren. Vervolgens worden vanuit plastic flessen slierten water richting gelovigen, toeristen en camera's gelanceerd. De gelovigen proberen zoveel mogelijk water op te vangen. Wat in de oosterse varianten van het Christendom gevierd wordt met 'Ephifany' is namelijk niet driekongen zoals in het westen, maar de doop van Christus door Johannes de Doper.

 

De doopceremonie is het hoogtepunt van de festiviteiten. Vervolgens gaan de processies langzaam weer terug naar de kerken en worden Mozes' adviezen weer opgeborgen. Ook deze ‘afterparty’ duurt uren en gaat met veel ceremonieel en gezang gepaard. Het hele festijn is een juweel voor liefhebbers van oude-cultuur en festivals en eigenlijk een must voor ieder reisleven.

 

 

 Theo schrijft niet alleen reisverhalen. Hij maakt tijdens zijn reizen ook prachtige foto's. Die vind je op zijn website: Pictures.TheoMolenaar.nl