Het zweet staat op mijn voorhoofd, over mijn rug voel ik de druppels onder mijn t-shirt naar beneden rollen. Deze ochtend zijn we vanuit Houayxai in Laos (net over de grens met Thailand) per pick-up truck naar een zo mogelijk nog kleiner plaatsje
Als een aap door de jungle van Laos
Verre Avonturen
Het zweet staat op mijn voorhoofd, over mijn rug voel ik de druppels onder mijn t-shirt naar beneden rollen. Deze ochtend zijn we vanuit Houayxai in Laos (net over de grens met Thailand) per pick-up truck naar een zo mogelijk nog kleiner plaatsje gebracht, om aldaar aan onze Gibbon Experience te beginnen.
tekst
Eva Hopstaken
Een stofwolk trekt op wanneer de chauffeur gas geeft en terug naar de bewoonde wereld tuft. De lokale bevolking heeft nauwelijks oog voor het bonte gezelschap dat zojuist op hun 'dorpsplein' is gedropt. Wat schaars geklede kindjes roepen 'Hello, helloooohoooo!', een paard eet langzaam en loom van de hitte wat bladeren van het dak van een houten huisje op palen. Een groepje kuikens loopt, als een kip zonder kop, piepend heen en weer, op zoek naar de moederkip. Een dame op leeftijd heeft haar huisje als winkeltje ingericht en speelt in op last-minute aankopen. Mocht je een zaklamp en/of batterijen zijn vergeten, deze aardige mevrouw heeft ze voor je. Ook een laatste blikje cola (niet gekoeld) of een rol toiletpapier zijn bij haar te verkrijgen. De komende drie dagen zijn we afgesloten van de rest van de wereld, is er niets te koop, niets verkrijgbaar.
Alle Zweden, Zwitsers, Amerikanen, Japanners, Australiërs en Nederlanders verzamelen zich zodat het echte werk kan beginnen. Een serieuze wandeling van twee uur staat voor de boeg. Steil, steiler, steilst is wat mij betreft een goede omschrijving van de 120 minuten die we door het oerwoud afleggen.
En daar sta ik dan, de Zweedse meiden en het Zwitserse stelletje zijn mij zojuist voorgegaan. Met een verfrommeld vochtig geworden papieren zakdoekje veeg ik mijn voorhoofd af en probeer ik mijn handen te drogen. “Goed, hier kwamen we voor, niet gaan is echt geen optie,” spreek ik mezelf moed in. Het geluid van ijzer op ijzer maakt in mijn oren vreselijk lawaai, op het moment dat ik de haak van mijn harnas aan de zipline bevestig. Een kort aanloopje en………………………. Daar ga ik dan, weet-ik-veel hoeveel meters boven de grond, richting een van de boomhutten van het project.
Met ons zessen slapen we in de eerste boomhut op het parcours. Verbazingwekkend dat midden in de natuur vrijwel alles aanwezig is. Onze boom heeft een soort keukentje, drie 'slaapkamers' en zelfs een 'badkamer' met stromend water. Tijd om alles goed te bekijken, gunnen we onszelf op dit moment niet. Er is een heel oerwoud vanuit de lucht te ontdekken!
Na mijn vuurdoop in ziplining heb ik de smaak te pakken en de rest van de middag hangen mijn reismaatje en ik als apen in de touwen. De truc van een goede overtocht zit hem in de vaart die je bij de start maakt. Start je te langzaam dan heb je kans dat de overkant net niet helemaal haalt. Hoog in de lucht bungelend moet je jezelf met de hand, langs de staalkabel naar het eindpunt trekken. Een vermoeiende aangelegenheid en je krijgt er bovendien ook ontzettend smerige handen van.
Ons diner staat reeds klaar, wanneer we moe en uitgespeeld onze boomhut weer binnen slingeren. De gidsen hebben het bij het startpunt klaargemaakt en via de ziplines naar onze hut gebracht. Kort daarna valt de nacht in en begint het fris te worden, tijd om de slaapzakken in de duiken.
De jungle van Bokeo Nature Reserve is alles behalve een rustoord gedurende de nacht. Een barking deer (ja, die bestaan!) blaft er lustig op los, terwijl het klokje richting de ochtend verder tikt. Een narcistische gekko probeert zo nu en dan het geluid van het hert te overstemmen, door luid en duidelijk – ach je weet vast wel wat hij roept.
Het waren drie fantastische dagen, maar een gibbon heb ik niet gezien.
Meer weten? : De Gibbon Experience werkt nauw samen met de lokale bevolking van het reservaat om op deze wijze de eenzijdig landbouwmethoden om te buigen tot een duurzame onderneming.
http://www.gibbonexperience.org/index.php
Eva schrijft niet alleen voor Reisbijbel. Meer van Eva lezen? Bezoek dan ook eens haar weblog.
Share, like, Tweet of Pin dit bericht! Volg Reisbijbel ook op Facebook en Twitter voor je dagelijkse portie Reizen!
