Reizen in Oost-Europa trekt steeds meer mensen aan, maar het is ook nog een beetje spannend. Het boek The wild wild east helpt je met aanstekelijke verhalen en reistips op weg in dit onbekendere stukje Europa, met de nadruk op natuur!
Hiken tussen de woudreuzen in Boheems Zwitserland
Stoere Gezinnen
Uit het donker loop je plots weer naar het licht toe. De woudreuzen maken op de top plaats voor de langste natuurlijke rotsbrug van Europa, hoog boven de bossen in Boheems Zwitserland. De klim is vergeten! Tsjechië dus, ditmaal in herfstkleuren.
tekst
Fleur Besters
Op zo’n vijftien kilometer van Děčín is het dorpje Hrensko de toegangspoort voor Boheems Zwitserland. Onder buitenlandse reizigers is dit verrassend genoeg een nog vrij onbekend natuurgebied, misschien omdat het pas sinds 2000 officieel een nationaal park is. Zonde, want de natuur is prachtig en Tsjechië is dichterbij dan velen denken. En… ook vanuit Praag is dit gebied prima te bereizen per trein! De Parvincka poort is symbool van Boheems Zwitersland, maar niet het enige hoogtepunt van je hikes hier.
Tip van Reisbijbel: “Hiken in Tsjechië is in alle seizoenen prachtig, maar vergeet vooral ook de herfst niet voor een sportieve vakantie. Dankzij de dichte bossen heb je amper last van eventuele regen en in het najaar is de natuur eigenlijk op haar mooist. Kinderen gaan vanzelf op zoek naar bladeren in alle herfstkleuren! Wij liepen zo 21 kilometer op een dag met de junior reporters!”
De rotsen die dit gebied zo bijzonder maken zijn overblijfselen van de zandbodem van een ondiepe zee, die zich hier miljoenen jaren uitbreidde. Nu wandel je tussen de torens, kloven en poorten die zich destijds hebben gevormd, aangevuld met de enorme woudreuzen. Je schiet de wandelpaden op via verharde wegen, een deel is per auto te bereiken, maar het is niet druk. Eenmaal van de grotere wegen af, neemt de natuur het over. Je voelt je nietig tussen de enorme stammen, een groene hemel boven je.
Paardenpad
Het pad waarover je loopt, is her en nog voorzien van een soort kinderkopjes. Het is echter niet aangelegd voor het toerisme. Vroeger reed de bevolking hier te paard over en dat kan je je nu nog steeds voorstellen. Smalle paden tussen de rotsen, mos, paddenstoelen en her en der een getekend gedenkteken langs de route. Zagen we daar nu een ridder te paard galopperen in de diepte? Want ongemerkt, en soms heel bewust, stijg je vanuit Hrensko naar de rotspoort. Via trappen beklim je de laatste tientallen meters met steeds weer een ander uitzicht.
Tip van Reisbijbel: “En dan, dan is het Valkennest er ineens. Onwaarschijnlijk dat dit hier zo gebouwd is. In 1881 verving dit ‘kasteel’ de hut van eikenschors die er tot die tijd als taverne diende. Vroeger mochten hier alleen belangrijke gasten verblijven, drink je er zelf iets warms. Je kan je eigen lunch hier ook buiten opeten.”
Boven betaal je een kleinigheid om daadwerkelijk tot de beroemde poort te geraken. Allerlei kortere paden leiden je hier naar verschillende uitkijkpunten, maar ga eerst wat warms drinken in de waanzinnig gelegen en gebouwde herberg Valkennest die na de openstelling in de tweede helft van de 19e eeuw de start van het toerisme in Boheems Zwitserland betekende en compleet in oude stijl – bouwjaar 1881 – bewaard is gebleven. Het houten plafond is prachtig, de keuken Tsjechisch eenvoudig. Onder de beroemde gasten was ook sprookjesschrijver Hans Christian Andersen. Het is niet moeilijk om je voor te stellen dat hij zelfs nog een keer terug kwam voor inspiratie!
Varen door de kloof
Na je pauze loop je verder aan de andere kant van het nationale park naar de Edmund kloof. Dit stuk laat je her en der flink de diepte in kijken en zo loop je naar het dorpje Mezni Louka, ook al zo’n knooppunt van wandelroutes. Na al die kilometers lopen is wat rust geen slecht plan. We mogen afdalen!
Tip van Reisbijbel: “Je kan de route ook andersom lopen, dan ga je eerst naar de Edmundkloof. Wij namen de suggestie van Sven van Enthusia Reisen serieus en begonnen dus met de tocht naar de poort. Hiermee bespaar je je de enorme steile klim vanuit de kloof!”
Het water hoor je al van verre. De Kamnice rivier stroomt tussen de rotsen door en is sinds 1898 te bevaren met kleine grote smalle bootjes. Bepaalde stukken kan je ook wandelen, soms moet je zelfs in het pikdonker door de rots heen. Een spannende belevenis, zeker met kinderen! In het bootje kan je je overgeven aan het verhaal van de gids, die in snel Tsjechisch en Duits met melige humor vertelt welke diersoorten je in rotsen kan zien. Zijn tip: om de fantasie te prikkelen is een schnapps altijd goed!
Klimlessen
De laatste twee kilometer naar je auto leiden langs verschillende pensions en hotels. Je kan hier moeiteloos enkele dagen wandelen, maar het nabijgelegen Děčín, de laagstgelegen stad van Tsjechië, biedt nog meer sportieve kansen! Lees hier onze tips. De zandsteenrotsen nodigen trouwens enorm uit om te gaan klimmen. Je kan hier in de zomer ook trainingen krijgen. In Děčín is bovendien een via Ferrata waar je gezekerd aan touwen de beginselen van het klimmen onder de knie krijgt, maar ook als gevorderde veel uitdaging zal vinden, met een prachtig uitzicht!
Ook naar Boheems Zwitserland?
Deze Tsjechische regio ligt vlak over de grens bij Duitsland, op zo’n 750 kilometer. Je rijdt vrijwel alleen snelweg, dus prima als je op vrijdagmiddag na werk of school die kant op wil gaan. Wij sliepen in Děčín in hotel Kocanda, waar je ook fijne familiekamers hebt met twee aparte ruimtes om te slapen.
Geen zin om zelf te rijden? Vlieg dan naar Praag en pak de trein naar Děčín. Zo combineer je het beste van Tsjechië in een reis. De trein is enorm goedkoop, je betaalt 8,50 euro vanuit Praag! Check hier de site van de spoorwegen.
Sven van Enthusia Reisen helpt je graag op weg met tips en kan een programma voor je samenstellen! Reisbijbel was in samenwerking met het Tsjechisch bureau voor toerisme een paar dagen met hem op stap in. Hij spreekt goed Engels en heeft ook veel tips voor gezinnen. Het Tsjechisch verkeersbureau heeft een uitgebreide site met veel informatie over de regio.
