Jordanië, cultuur in de roze stad en bezoeken aan Bijbelse plekken

Op weg naar Kerak passeer je alleen het immense vluchtelingenkamp Kamp Azraq bij de grens met Syrië. Ook komen we min of meer spontaan uit bij de ruïnes van Umm Al-Jimal. Hier is amper een toerist te zien. Soms stopt er een taxi met een groepje reizigers, maar veel vaker ben je de enige bezoeker. Denk er goed aan zelf onderweg iets te eten en drinken te kopen als je een mini-market passeert, want bij meerdere bezienswaardigheden was wel een toilet, maar geen cafeetje of iets dergelijks. Een blikje coca cola kost onderweg 40 cent, ‘n appelsap vaak nog minder.

Een stuk drukker, want aan de Kings Highway, is het kruisvaarderskasteel Kerak. We rijden aanvankelijk (weer) verkeerd en komen zo per ongeluk uit op het uitkijkpunt waar je het kasteel geweldig goed ziet liggen. Het redelijk goed bewaarde bouwwerk ligt bovenop een steile heuvelrug en bood destijds een strategisch zicht op de valleien rondom. Met de meegebrachte zaklamp kan je de ondergrondse gewelven verkennen, die in meer of mindere mate bewaard zijn gebleven. Er staan zelfs een aantal picknicktafels waar je kan eten en voor de liefhebber -lees zoon Tim van bijna 9- zijn er voldoende ‘norren’ te vinden.

Gevreesd massatoerisme, voor zover dat in Jordanië plaatsvindt, maakt dat veel toeristen de roze stad Petra – voor velen toch het hoogtepunt van de reis – al vroeg in de ochtend bezoeken, in de hoop een rustige tocht te kunnen maken door de Siq. Ook wij vertrekken om die reden al om half acht ’s ochtends vanuit ons hotel in Wadi Musa, vlakbij Petra. Maar geen opdringerige verkopers, illegale gidsen of andere stoorzenders te zien bij de entree. Het kost ons zelfs even moeite om de kassa te vinden.

De meevaller daar, kinderen jonger dan vijftien betalen geen entree, zetten we direct om in een gids. Op verzoek zijn zeer deskundige rondleiders beschikbaar, zelfs Nederlandstalig. De kosten staan vast, voor 50 JD lopen ze de volledige route met je. Dat scheelt weer onderhandelen. Onze gids Mohammed Twaisi, archeoloog en vogelaar, betrekt de kinderen in zijn rondleiding en uitleg, maar die is van zo’n academisch niveau, dat het voor hen soms beter is om gewoon zelf rond te kijken. Een eigen fotocamera doet op deze momenten wonderen en blijkt bij thuiskomst soms zelfs verrassende plaatjes opgeleverd te hebben. Wil Jordanië meer gezinnen trekken, dan zou het leuk zijn een speurtocht uit te zetten door Petra. Genoeg te ontdekken!

Op de tocht zijn, het stuk door de Siq uitgezonderd, ezeltjes en pony’s te huren die je dragen. Er is vanuit de overheid veel aandacht voor het dierenwelzijn en niet iedereen mag zomaar een ezeltje aanbieden. Toch is het binnen de poorten Petra voor het eerst dat we soms een opdringerige ezelgeleider af moesten schudden. Voor ongeveer 5 JD (je moet afdingen tot ongeveer dit bedrag) kan je een stukje meerijden, bij de Treasury kan je op de foto met een kameel.

Beter is om de tocht gewoon zelf op het gemakje te lopen, de schatten te ontdekken en je te laten meevoeren door de schoonheid van deze uitgehakte stad. Wie bedenkt dat hier tot voor kort ruim 2.000 jaar lang mensen woonden, hun dierbaren een laatste rustplaats gaven en zelfs naar het ’theater’ gingen, verliest zichzelf in de geschiedenis. De verhalen over de zijde- en specerijenroutes werden door onze gids beeldend verteld.

De Treasury is voor 10 JD enkele avonden in de week ook bij kaarslicht te bezoeken, een goedkope manier om vast kennis te maken. Ook is dichtbij de grote vindplaats een kleinere versie van Petra, die je gratis kunt bezoeken. Daar in de buurt picknicken en barbecuen de lokale families op vrijdag tussen de rotsen. Laat je via je reisorganisatie uitnodigen en eet met hen mee om de sfeer te proeven, zeker voor kinderen is het een geweldige ervaring om in het pikkedonker daar te eten en spelen.

Mount Nebo, vlakbij Madaba, is nog zo’n bezienswaardigheid die iedere bezoeker van Jordanië meeneemt in zijn rondreis. Ook voor wie niet gelovig is, is deze plek waar Mozes volgens de Bijbel uitkeek over het beloofde land, een spirituele plek. Het uitzicht is fenomenaal en geeft een voorproefje van wat je komende dagen nog te zien krijgt. Rond het bezoekerscentrum zijn, klein hoogtepunt voor de kinderen, bovendien ‘schattige’ katten (aldus ons jongste kind) en een vogelvoederplaats. Bovendien zijn hier, maar ook elders in het land, prachtige mozaïeken te zien, die -gek genoeg- soms niet eens beschermd worden door hek of glas. Het is puur, en dat maakt het zo waardevol.

Het uitzicht over Israël is een uitstekend aanknopingspunt om je kind meer te vertellen over de conflicten in dit gebied. Tim (bijna 9) en Lieve (net 7) vragen honderduit, zeker omdat ze in Jordanië al zowel kerken als moskeeën hadden gezien. En de uitgestrektheid van het land hier op de berg Nebo, maakte dat ze zich afvragen of er ’toch niet gewoon genoeg ruimte voor iedereen is.’ Waardevolle gesprekken en dichterbij de bron kan je bijna niet komen. Reizen in Jordanië is meer dan vakantie vieren.