Klassieke schoonheid in Karlova Studanka

In het omliggende Jeseníky gebergte is sindsdien een ware cultuur van kuren ontstaan. Op uitnodiging van CzechTourism verbleef Reisbijbel een weekeind in Karlova Studánka, een kuuroord dat door de New York Post in 2013 werd genoemd als een van 46 bestemmingen die men moet bezoeken.

Overigens in een wat gezocht ogende lijst, met landen, steden en streken door elkaar, van Parijs, Amsterdam en Bhutan tot minder voor de hand liggende bestemmingen als Congo en het skiresort Changbaishan in China. Maar het moet gezegd: Karlova Studánka is inderdaad een bijzondere plaats. Een prachtige parkachtige omgeving, waarin de wegen geplaveid zijn met kinderkopjes en de bebouwing grotendeels van hout is. De pastelgestuukte uitstraling van de overige gebouwen en de kleuren van decoraties en reclames maken dat je ieder moment figuranten in historische kledij verwacht.

Het is hier nog het ouderwetse kuren in een omgeving die wat doet denken aan een sanatorium. We verblijven in een mooi klein hotelletje op het terrein van een groot kuurhotel met veel hout en hoge plafonds, stenen vloeren en enorme eetzalen. Je krijgt voor de duur van je verblijf een vaste tafel toegewezen waar vervolgens de menu’s geserveerd worden volgens een vrij strak regime. Het heeft iets Spartaans en staat vrij ver af van wat je zou verwachten in een modern wellnesscentrum. Niet eens zozeer voor wat betreft de faciliteiten: je kunt er gel- en modderbaden nemen, CO2 baden, kruidenkompressen en op verschillende manieren gemasseerd worden. Maar we ontwaren ook een ruimte waarop muziektherapie gegeven wordt en de manier waarop het complex gerund wordt roept toch wel medische associaties op. Bij navraag blijkt dat veel bezoekers ook echt voor een kuur komen. Het mineraalwater en de schone lucht helpen bij chronische ontstekingen, hoge bloeddruk, aandoeningen van de luchtwegen en hebben ook effect na chemokuren, zo wordt ons verteld.

Wat je er ook komt doen, het wat ouderwetse complex heeft ongelooflijk veel sfeer. De eetzalen, de lounge bij het zwembad en massagecentrum zijn juweeltjes uit een niet te ver verleden en de trappenhuizen en gangen ogen indrukwekkend met veel hout en matte tegels. En het groen rondom geeft het gevoel dat je in een park verblijft.

Iets verderop in het plaatsje staat langs de weg een sierlijk gebouwd huisje met veel glas. Hier kan bronwater getapt worden. Het water is licht bruisend en heeft een nogal extreme mineraal- en vooral ijzersmaak. Families komen hier tientallen grote flessen vullen en wandelaars vullen hun watervoorraad aan.

Nog even verder is een parkje, vanwaar je verder kunt lopen naar een waterval. Er zijn de nodige wandelaars, waarbij het opvalt hoe populair Nordic Walking hier is en er zijn fietsers op mountainbikes. Paden voor beide categorieën recreanten zijn duidelijk aangegeven en alle bijzonderheden onderweg zijn keurig op borden vermeld. Misschien verbeeld ik het me en voelt koudere lucht gauw zo aan, maar als stadsmens meen ik toch te bespeuren dat de lucht hier een zekere kwaliteit heeft.

In de avonden is er minder te doen. De prachtige lounge gaat op wel erg gezonde tijden dicht. Om half tien is het welletjes. En de bar is niet iedere dag open. Maar verderop in het dorp is nog wel een bar te vinden die vooral bezocht wordt door de lokale bevolking. Het bier is goed en goedkoop en je kunt je de sfeer laten aanleunen.

En de plaats heeft nog een verrassing in petto. Vanuit heel Tsjechië zijn oldtimers aangekomen voor de Trofeo Ski Jeseníky. Voor ons hotel staat stoer de Tsjechische Tatra truck geparkeerd die drie maal Parijs-Dakar won. Onder de klassiekers een Dodge uit 1917, een Bentley uit 1938 en nog wat meer auto’s uit de Tatra fabriek, waaronder de met zijn stroomlijn, dichte wielkasten en achtervin futuristisch ogende Tatra 87 uit 1946. Zaterdag maken de auto’s een rondgang door de streek en op zondag rijden ze van de parkeerplaats af het hotelterrein op en wordt een sfeervol openluchtmuseum gecreëerd.