Met meer dan achtduizend gebouwen van veertien verdiepingen of hoger heeft Hong Kong meer wolkenkrabbers dan welke stad ook ter wereld. Ter vergelijking: het zijn er bijna dubbel zoveel als New York. Een van de dichtsbevolkte plekken ter
Terracotta Leger herontdekt
Verre Avonturen
“Hello my friend, I have warrior for you”, een tengere Chinees doemt uit het niets op, wanneer we van de parkeerplaats richting de ingang van het terrein van het Terracotta leger lopen. Nee, we hoeven geen souvenir, we willen het beroemde leger gaan bekijken.
tekst
Eva Hopstaken
In mijn geboortejaar, stuitte een nietsvermoedende boer ineens op iets hards op zijn erf, tijdens het bewerken van zijn akker. Het bleek een ingegraven mannenfiguur te zijn. Hoe verbaasd moet deze man zijn geweest toen hij door ging spitten en steeds meer van dergelijke figuren uit de grond wist te delven. Uiteindelijk werd een heel leger opgegraven met duizenden soldaten en paarden. Een leger dat tegenwoordig de gehele wereld kent als het Terracotta Leger van keizer Qin Shi Huangdi in Xian.
Vol verwachting betreden we het hoofdgebouw vol met UNESCO wereld erfgoed. En daar staan ze dan in enorme kuilen. Zij aan zij, rij na rij. Tellen hoeveel het er zijn, is onbegonnen werk. Allen hebben ze een andere gezichtsuitdrukking, andere ogen, een andere mond. Een indrukwekkend tafereel. In plaats van boven naar beneden te kijken, zou ik het liefst langs dit leger willen lopen, de soldaten langs alle kanten bekijken. Dit is, helaas, alleen voorbehouden aan hoogwaardigheidsbekleders. Bill Clinton bijvoorbeeld, hij blijkt kort voor ons bezoek ook in China te zijn geweest. Op de foto’s die op diverse plaatsen hangen, poseert hij breed lachend tussen de eeuwenoude beelden. Even krijgen we de indruk dat Bill opnieuw in het gebouw is. Verderop bij de souvenirwinkel verdringen mensen elkaar en wordt er druk gefotografeerd. Een oude rimpelige man deelt handtekeningen uit. Op het oog een onbeduidend Chinees mannetje, wat blijkt dit oude baasje, is dé boer die destijds het leger ontdekt heeft. Alle drukte gaat geloof ik een beetje langs hem heen. Twee jonge Chinese beambten in uniform trachten alle opgewonden bezoekers in goede banen leiden. “Je krijgt alleen een handtekening, als je een boek in de souvenirwinkel hebt gekocht, en mensen, alstublieft, stopt u met fotograferen!”
Eenmaal terug op de parkeerplaats, springt er opnieuw een verkoper achter de auto vandaan. “You like?” vraagt hij. Terwijl ik een seconde aarzel of hij het over het museum heeft dat we zojuist bezochten, zie ik dat hij een doos met 5 kleine terracotta figuren voor mijn neus houdt. De prijs begint opnieuw bij 60 yuan, maar zakt per direct naar 10 yuan. En terwijl we instappen, pakt hij het portier vast en geeft een prijs van 5 yuan door. Wanneer ook onze chauffeur instapt, grijpt de verkoper de gelegenheid door het geopende portier, nog een keer een bod naar binnen te roepen, 2 yuan!
Tien jaar na mijn bezoek aan Xian, heb ik dan toch de gelegenheid de soldaten recht in de ogen te kijken. Op een zonnige doordeweekse dag, word ik welkom geheten in New Babylon in onze hofstad, Den Haag. Hier zijn meer dan honderd krijgers en andere voorwerpen van het Terracottaleger te zien op de Terracotta Warriors expositie. Tijdens de film die getoond wordt, herinner ik me ineens weer delen van de verhalen die onze gids vertelde. In een donkere hal, is een impressie van een van de kuilen nagebouwd. Even ben ik in gedachten weer terug in China, ik heb het Terracotta leger herontdekt.
Zelf het Terracotta Leger (her)ontdekken? Kijk op http://www.expoterracotta.nl voor meer informatie over de tentoonstelling in Den Haag.
