Elk jaar start in januari een groep fietsers in Caïro aan de ‘Tour d’Afrique’. Vier maanden later, twaalfduizend kilometer verder, is het hele continent doorkruist en eindigt de tocht in Kaapstad. Reisbijbelredacteur Hans Karel fietste same
Van Caïro naar Kaapstad… op de fiets
Toffe Roadtrips
Elk jaar start in januari een groep fietsers in Caïro aan de ‘Tour d’Afrique’. Vier maanden later, twaalfduizend kilometer verder, is het hele continent doorkruist en eindigt de tocht in Kaapstad. Reisbijbelredacteur Hans Karel fietste samen met zijn vriendin mee.
tekst
Hans Karel
“Je zal nooit meer met dezelfde blik naar de kaart van Afrika kijken”, zei één van de organisatoren vooraf. Daarin had hij volkomen gelijk. Vooral net na thuiskomst stonden alleen de contouren van het continent al garant voor een flinke brok in mijn keel en enigszins vochtige ogen. Wat had ik in vier maanden veel meegemaakt. Ik leerde mijn medefietsers in de meest extreme omstandigheden van haver tot gort kennen, ging fysiek tot het aller-, allerlaatste gaatje, maar kreeg door alle ontmoetingen onderweg ook een prachtige blik op het Afrikaanse leven. Met een zandstorm in de rug raceten we door de lege Sahara, in het tropisch oerwoud van Tanzania geselden keiharde slagregens ons –het deed echt pijn-, in de bloedhitte van Botswana blokkeerde een kudde olifanten de weg. Het was het ultieme genieten én afzien in één en dezelfde reis, soms zelfs op één en dezelfde dag.
Afrikaanse sterrenhemel
De Tour D’Afrique wordt sinds 2003 jaarlijks georganiseerd door een professionele Canadese organisatie. Zij zorgen voor begeleidende trucks en meereizende staf, die onder andere bestaat uit een kok, fietsenmaker en iemand met een medische achtergrond. De maximaal vijftig deelnemers komen uit heel de wereld. Canadezen en Amerikanen vormen de grootste groep, maar elk jaar zijn er wel een paar Nederlandse deelnemers. In januari 2016 zijn 25 deelnemers voor het hele traject gestart, onder wie 2 Nederlanders. Enkele anderen fietsen een deel van de route mee. De truck vervoert behalve het eten voor onderweg, ook al je bagage. Het enige dat je als deelnemer hoeft te doen, is dagelijks gemiddeld zo’n120 kilometer weg te trappen. En als je echt niet meer kan, kan je op de truck plaatsnemen. Bij aankomst op de overnachtingsplek, meestal in de middle of nowhere, moet je nog wel je eigen tent opzetten. En eens in de zoveel dagen heb je ‘dish-duty’, dan sta je onder de Afrikaanse sterrenhemel met een theedoek in de hand de pannen af te drogen.
Route
In Egypte wordt naast de sfinx en de piramides van Gizeh het startschot van de Tour d’Afrique gegeven. Vanuit Caïro fiets je eerst langs de Rode Zee. Vanaf Luxor volg je tot aan Khartoum, de hoofdstad van Soedan, de Nijl. Omdat Soedan vrijwel geen toerisme kent, heb je de piramides die de farao’s ook daar hebben achtergelaten, zo goed als voor jezelf.
Tip van Reisbijbel: “Soedan heeft door alle oorlogen en moslimfundamentalisme een slechte naam, maar de mensen onderweg blijken enorm vriendelijk en gastvrij. Slechts sporadisch kom je een religieuze scherpslijper tegen.”
Ethiopië is een fascinerend land met een geheel eigen cultuur. Wat je als fietser het meest bijblijft, zijn de enorme bergen en het feit dat sommige kinderen het geinig vinden je vanuit hinderlagen met stenen te bekogelen. Het noorden van Kenia vormt een soort ‘last frontier’. Het is de enige plek tussen Caïro en Kaapstad waar nog geen doorgaande geasfalteerde weg ligt.
Vanaf het zuiden van Kenia is de toeristische infrastructuur opeens een stuk meer ontwikkeld. Je overnacht er regelmatig op echte campings met de tot dan toe ongehoorde luxe van een douche. Via het Malawimeer en een aantal lange ritten door Zambia bereik je de gigantische Victoriawatervallen. Vanaf daar is het nog maar een paar duizend kilometer door de woestijn en halfwoestijn van Botswana, Namibië en Zuid-Afrika. Onderweg passeer je onder andere de Okavango-delta, vergeven van wildlife, en de waanzinnige woestijnlandschappen van Namibië. De Fishriver canyon is onbetwitst hoogtepunt.
De route van de Tour d’Afrique zit klimaattechnisch erg goed in elkaar. In januari is het in Egypte nog vrij fris, de overheersende wind langs de Rode Zee is meestal noordelijk. In Soedan is het tien maanden per jaar 40 graden of meer, maar eind januari is het rond de 25. Grappig is dat in Khartoem dan de helft van de mensen met dikke winterjassen loopt. Brrr, wat is het koud. In maart in Tanzania komt de regentijd je vanuit het zuiden tegemoet zodat je er zo kort mogelijk last van hebt. Bij het oversteken van het continent van Malawi naar Namibië is de heersende wind oost-west, dus in de rug. In Zuid-Afrika is het bij de aankomst in begin mei herfst, je hebt geen last meer van extreme hitte.
Reisbijbel tips
- Op http://tdaglobalcycling.com/tour-dafrique vindt je uitgebreide informatie. De weblogs die fietsers bijhouden tijdens de tocht staan onder het kopje ‘People’ op deze pagina. Klik op een persoon om uit te vinden of hij een weblog bijhoudt.
- Ons uitgebreide verslag vind je op http://www.gwenenhansfietsen.blogspot.nl/.
- De tocht vergt een grondige voorbereiding: visa, training en vaccinaties. Start hiermee uiterlijk drie maanden voor vertrek.
- Als je helemaal enthousiast bent, en jezelf al ziet fietsen door de binnenlanden van Afrika, ga dan heel hard sparen. De Tour D’Afrique is niet goedkoop. Sinds wij hem reden is, vooral door een veel ongunstigere dollarkoers, de prijs verdubbeld.
Ook naar Afrika?
Enthousiast geworden, maar is deze reis te zwaar, te lang of te duur? Bijvoorbeeld bij Tenzing Travel kan je ook avontuurlijke trekkings maken in Afrika. Of je huurt er een camper. Ze bieden er ook de mogelijkheid om zes landen aan te doen in drie weken tijd. En per trein ga je van Kaapstad naar Dar es Salaam….
