Zelfs locals vergeten vaak de geschiedenis van deze steen, zo ontdekte ook schrijver Jan Boonstra, op zijn rondreis. Gelukkig had hij het verhaal vooraf wel gelezen in zijn reisgids. Een islamitische handelsreiziger genaamd Ayuba reisde in 1421 door de streek. Toen hij op een goede dag laat in de avond in Larabanga verzeild raakte, besloot hij op een mooie vlakke steen de nacht door te brengen. Hij droomde over de bouw van een moskee in Larabanga en toen hij de volgende morgen een kijkje ging nemen op de plek waar een en ander volgens de instructies in zijn droom zou moeten gebeuren, bleken daar de fundamenten voor de moskee al te liggen.

Om een lang verhaal kort te maken: Ayuba blijft in Larabanga, hij bouwt de moskee af en ligt nu begraven onder de baobab naast de moskee. Het wonder van de fundamenten – door een hogere macht gerealiseerd terwijl de koopman zich op de steen nog een keertje omdraaide – maakt deze oudste moskee tot een extra heilig gebouw.

Steen in de weg

Minstens zo heilig als de moskee is de steen in kwestie, per slot van rekening is het daarmee begonnen. Hij ligt al bijna zeshonderd jaar ten westen van Larabanga en zal daar blijven liggen, wat er ook gebeurt. Toen halverwege de vorige eeuw de nieuwe weg in de richting van Sawla werd aangelegd, bleek de steen in de weg te liggen. Het heilige obstakel werd een eindje verderop geplaatst, zodat de weg rechtdoor kon worden getrokken. Toen de wegwerkers de volgende morgen op het werk kwamen, bleek de steen te zijn teruggelegd. Nog een paar keer werd de steen verplaatst, maar op wonderbaarlijke wijze bleek hij al die keren de volgende morgen op de oude plek te liggen. Ten einde raad heeft men toen besloten de weg met een boogje om de steen heen te leggen.

En die boog is er nog steeds, ook nu er een asfaltweg is aangelegd. Midden in een perkje, dat is afgeschut door een vierkant van muurtjes, is de befaamde steen nu wel op een sokkel geplaatst. Volgens plaatselijke gids Mohammed is de omheining bedoeld om te voorkomen dat passanten vanaf de weg spullen op de steen gooien, maar dat lijkt sowieso vrij onmogelijk. Het muurtje zal er ook niet zijn neergezet om diefstal tegen te gaan, aangezien je mag aannemen dat hogere machten er in dat geval voor zullen zorgen dat de steen de volgende morgen weer op zijn plek ligt…!

Niets bijzonders

Aan de platte steen zelf is niets bijzonders te zien, maar verwacht je ook niet. Veel fascinerender is de aanblik van het tracé van de nieuwe weg, die recht op de steen afstevent en vijftig meter ervoor naar links uitwijkt. Nadat de roodbruine baan met een boog om de sokkel gaat, volgt hij weer de oorspronkelijke lijn, richting Wa. Zouden de wegenbouwers, net als hun collega's zestig jaar geleden, ook een paar keer hebben geprobeerd de steen een eindje te verplaatsen?

Ghana

Bovenstaand verhaal is een fragment uit Jan Boonstra's vijfde reisboek: Mosesvogels – een rondreis door Ghana (Uitgeverij U2pi, Den Haag). Wereld In Woord En Beeld is zijn website met reisfotografie en -verhalen.

Ook naar Ghana? Koning Aap biedt bijvoorbeeld deze rondreis aan, waarbij je in twee weken alle hoogtepunten bezoekt en veel natuur ziet. Sawadee neemt je ook mee naar Togo en Benin.