Eten met stokjes, lang in het vliegtuig, duiken in de zee, slapen in de woestijn en hiken door de bergen. Ook met (jonge) kinderen kan je avontuurlijke vakanties maken, binnen en buiten Europa. Vijf trends!
Met jonge kinderen naar de top van Marokko
Stoere Gezinnen
Wie aan reizen met (jonge) kinderen denkt, verwacht geen vierdaagse trekking door het Atlas-gebergte te gaan maken. Toch kan dat in Marokko. Met een georganiseerde reis hoef je je bovendien van te voren weinig zorgen te maken. Stevige bergschoenen, natte doekjes voor onderweg, goede petten of liever nog hoofddoeken en goede conditie zijn voldoende. Reisbijbel trok in de zomervakantie met twee gezinnen door de hoge Altas. Een reis vol letterlijke en -figuurlijke- hoogtepunten.
tekst
Fleur Besters
foto's
Joep Kolijn
Een trekking door de Hoge Atlas in Marokko is heel wat anders dan wandelen door de Nederlandse bossen. De route, steeds zo’n tien kilometer per dag, gaat de eerste drie dagen voortvarend omhoog. Het pad dat je volgt is gemaakt door de herders. Zij zijn meteen ook de enigen die je onderweg zo nu en dan tegenkomt. Samen met hun geiten en schapen uiteraard. Stenen, rotsen, klimmen en klauteren. Kinderen blijken direct behendig. Het is warm, dertigplus tot zo’n veertig graden en een voorstelling van de route is vooraf niet te maken. Mee op avontuur tijdens een trekking in de Hoge Atlas van Marokko!
Flexibele reisinstelling
Een meerdaagse trekking door de Hoge Atlas in Marokko met je gezin maak je niet zonder lokale gids én een flexibele reisinstelling. De trekkings worden begeleid door ervaren berggidsen en ezeldrijvers. De routes leiden door dermate afgelegen gebieden, en de bagage wordt door muilezels gedragen. Ideaal als je met jonge kinderen reist, want de sterke dieren kunnen dan ook nog kinderen dragen. De Marokkaanse gidsen laten zich altijd leiden door de omstandigheden.
Wie een reis als deze wil maken, moet zich dus kunnen overgeven aan de lokale manier van leven. Wordt de beoogde gîtes verbouwd? Dan slaapt het gezelschap in een andere leegstaande gîtes, voor onze komst al ingericht door vooruit gereisde begeleiders. En een beoogde overnachtingsplek kan ook al ingenomen zijn door herders, dan wordt alsnog de tent elders opgezet.
Eten uit de Marokkaanse tajine
Kinderen passen zich tijdens een meerdaagse trekking door de Hoge Atlas van Marokko opmerkelijk makkelijk aan aan de omstandigheden. Keuze wat te eten is er niet. Er wordt iets voorgeschoteld en wat ze niet willen eten, wordt uiteindelijk eerst aan de herders gegeven en uiteindelijk aan de dieren gevoerd. Geen kruimel blijft ongebruikt en dat is een goede les. Na een paar dagen durven de meeste kinderen ook zelf de meloen-schillen aan de dieren te voeren. En dat stimuleert uiteraard meloen of sinaasappel te eten!
Snoep is er niet, noten, rozijnen, fruit en zoete baksels wel. Omdat Reisbijbel tijdens de ramadan reist, eten en drinken de gidsen en drijvers overdag niets. We krijgen 's avonds eten voordat de zon ondergaat, zodat de kinderen rond acht tot negen uur vermoeid in slaap kunnen vallen in op hun tijdelijke slaapplekje. Het van huis meegebrachte voorleesboek over juf Josje in Afrika biedt houvast, maar eigenlijk is voorlezen niet eens nodig. Je matje voelen, is slapen.
Slapen bij de locals
Wakker worden in een gîtes in het berberdorpje Tiza biedt de tweede dag van je trekking in de Hoge Atlas van Marokko nog het comfort van stromend water. Het plaatsje lijkt op het eerste oog wellicht verlaten, maar blijkt bij nadere beschouwing groter. Bebouwing in het Atlas-gebergte gaat op in het landschap, omdat gebruik wordt gemaakt van natuurlijke materialen en kleuren. Met de rode stenen van de bergen worden hokken voor de dieren gemaakt bij bestaande holtes in de rotsen. Prikkeltakken voorkomen dat dieren weglopen. De huizen zelf bestaan vaak uit meerdere verdiepingen. Soms leven onderin de dieren, zodat de mensen erboven van hun warmte profiteren. Een bijzonder gezicht voor kinderen, die wellicht een geitje of lam durven vasthouden!
Wandelen met kinderen in Marokko
Na een nacht in de Hoge Atlas in Marokko weer wakker worden en weer op pad moeten, dat is voor de kinderen soms even wennen. Maar opmerkelijk genoeg valt er tijdens de vier dagen lopen geen noemenswaardige wanklank in de groep. De wandelingen geven aanleiding voor een praatje met je kroost, over de omgeving, maar ook over school, sport of andere dingen die ze bezighouden. Onderweg komen we een dode slang tegen, krijgt er een kind een teek op zich (die direct wordt opgemerkt en verwijderd door de gids) en zien we hoe kikkers zich verstoppen tussen stenen. De vergezichten zijn prachtig. De gebergten bieden veel diepte en waar water is, is het groener. Genoeg afleiding dus als je meerdere uren loopt.
Geen elektronische afleiding
Een snoepje langs de route voor de oudste kinderen, geeft ze energie om op eigen kracht de top van de trekking te bereiken. Lunchen, uitrusten op matjes onder de al klaarstaande tent. Kinderen gunnen zichzelf weinig rust, met wat kleurpotloden en boekjes blijven ze desondanks al snel toch een uurtje rustig zitten. Ondanks dat in kilometers omtrek niets te zien is wat ze normaal voorhanden hebben, is er toch voldoende te doen. Er moet een wc-rots gezocht worden en een plek voor het zakje voor het vuilnis, dat dagelijks verbrand wordt. Misschien vast wat takken zoeken voor het kampvuur, bij de muildieren kijken of samen een tikspel spelen. Tentjes opzetten en dan is de gids er alweer voor een klein wandelingetje met uitleg over het bestaan van de herders. We zien hoe ze leven in rotsen, lopen tussen de dieren.
Ongerepte trekking door de Hoge Atlas
De tweede nacht in de Hoge Atlas van Marokko slaap je op een geweldig plateau. De klim er naar toe is zwaar. Een van de medereizigers noemt het technisch zelfs een zwaardere klim dan de Kilimanjaro. Trekken in de Atlas is immers nog echt ongerept. Er zijn geen paden en waar de gids met de kinderen op de muildieren het tempo soms opvoert, is het voor de achterblijvers goed opletten welk pad te kiezen op de berg. In rap tempo bereik je 2.400 meter hoogte. Wat een overwinning!
Na een nacht op het plateau wassen met natte doekjes, tanden poetsen met de elektrische tandenborstel in de middle of nowhere. Zo'n mooi uitzicht. Ontbijten, en weer stappen. Even opstarten, benen warmdraaien. Op 2.600 meter is er een magnifiek uitzicht op het gebergte en een fotomoment! Met kinderen van bijna 6 en bijna 8 deze trekking maken in de Hoge Atlas van Marokko. Ze zijn zo dapper, ouderlijke trots viert hoogtij.
De derde nacht wordt doorgebracht bij een kleine waterval in een kloof die veel moois biedt. Kleine eilandjes, de muildieren rond je heen, lokale kinderen met geitjes, een speeltje uitdelen aan lokale kinderen en een rol snoepjes voor de jonge herdertjes die hier de vakantie doorbrengen bij hun ouders. De waterval heeft gaten in de rotsen geslagen, precies groot genoeg voor een kind om een bad in te nemen. We spoelen het rode stof van ons af, bouwen dammetjes, kleuren weer een paar kleurplaten en genieten van de natuur en elkaar. Geen afleiding van ander geluid, elektronica of mensen. Een trekking door de Hoge Atlas van Marokko is het ultieme onthaasten.
Afdaling naar de bewoonde wereld
Wie tot 2.600 meter klimt, moet ook weer omlaag. De laatste dag blijkt nog een flinke tocht. Dalen over kiezels, een enkele kleine valpartij, een inmiddels wat ontstoken vinger door een snee van een prikkelplant, het hoort erbij. Lang wordt er niet getreurd. Water, geitjes, ezeltjes, stoppen bij een watervalletje. Uiteindelijk bereikt de groep enkele dorpjes, zwaaien naar kinderen, het is een bonte stoet van stoffige buitenlanders met kleurige doeken, stevige bergschoenen en waterflessen. Waar de bevolking in de bergen zo fier was op hun schone omgeving, gooien de mensen hier in het dal hun vuilnis gewoon uit het raam. Smerige akkers en straten. We verlaten de ongerepte natuur met spijt, maar een flinke trekking met kinderen? In de Hoge Atlas van Marokko kan dat!
Tips voor een trekking door de Hoge Atlas
Een reis als deze vraagt om iets meer voorbereiding. Slim inpakken hoort erbij:
- een sarong is onmisbaar: als hoofddoek, handdoek, laken en draagdoek
- kleine waterzakjes van bijvoorbeeld Vapur zijn hervulbaar en wegen eenmaal leeg niets meer
- natte doekjes en wegwerpwashandjes bieden wat hygiëne onderweg
- verpak bagage in pakketjes in een grote flexibele tas: een zak(je) voor jong en oud met kleding, lakenzakken en truien los in de tas
- kleurpotloden en boekjes voor de siësta
- e-reader voor bij het kampvuur
- een doosje met pleisters en ontsmettingsmiddel in je dag-rugzakje
- wat mueslirepen voor moeilijke momenten
- goede bergschoenen of trainschoenen voor zowel kinderen als volwassenen
Dades Reizen
Reisbijbel reisde met Dades-reizen naar Marokko. Een kleinschalige reisorganisatie van de Nederlandse Astrid en Marokkaanse Mo. Dades-reizen biedt gezinsreizen aan, maar er zijn ook individuele rondreizen, reizen voor vijftig-plussers, yoga-reizen etc. De gezinsreizen trekken volgens Astrid avontuurlijke gezinnen, die met voldoende conditie en enthousiasme aan de trekkings beginnen. Tijdens de bergtrekking is alles geregeld. Na afloop brengt Astrid je naar een prachtige Riad voor een frisse douche, heerlijke maaltijd en zacht bed. En als ze in het voorbijgaan hoort dat je de kinderen een groot ijsje hebt beloofd voor hun doorzettingsvermogen, rijdt ze eerst nog langs een restaurant om die belofte waar te maken!
