
Een handige reisgids Londen voor je stedentrip? Dan is de reisgids van time to momo ideaal. Met deze reisgids heb je meerdere routes en tips onder handbereik en kan je je gebruik maken van een gratis app met tips voor Londen!
Het is een terugkerend dilemma bij het plannen van een vakantie. Gaan we naar een camping die leuk is voor de kinderen of volgen we stug ons reisinstinkt en zoeken we een wat meer avontuurlijke vakantiebestemming?
Ooit was ik een fervent reiziger. Zo ken ik onder andere het treinnetwerk van Europa op m'n duimpje. Ben ik stroomafwaarts de Amazone afgezakt in een boot met hangmatten en heb ik in een overlandtruck zuidelijk Afrika doorkruist.
Maar nu… nu heb ik kinderen.
Inmiddels zijn ze 2 en 4. Je doet ze geen groter plezier dan met een 'Nederlandse' camping in Frankrijk. Snel en makkelijk vriendjes maken om vervolgens twee weken lang ongestoord en ongeremd te spelen. Heerlijk! En eerlijk is eerlijk, voor ons -oververmoeide ouders- is dat eigenlijk ook best oké. Zeker als je tent bij aankomst al gereed staat, en je alleen nog maar je eigen flesje wijn hoeft open te trekken. Misschien lukt het zelfs om in deze twee weken een boek te lezen! Hoe lang is dat geleden?
Helaas is de camping die we geboekt hebben in Bretagne voor onze tweede vakantieweek al volgeboekt. We zullen op zoek moeten naar een alternatief dus. En bij het scannen van de kaart van de omgeving van Bretagne valt m'n oog op een paar kleine stippen in zee. Natuurlijk! De Kanaaleilanden… Guernsey! Ja we gaan naar Guernsey! Mijn reizigershart begint plotseling te kloppen. Een ferry, een eiland met eilandbewoners! Het onbekende… we gaan op eiland-avontuur!
Naar Guernsey!
Na een meer dan ontspannende week op de camping in Bretagne rijden we naar St. Malo. Hier vandaan vertrekt de ferry naar Guernsey. Aan boord wordt fish and chips geserveerd en is de voertaal engels. We zijn in Britse sferen! Gelijk ook maar even de klok een uurtje teruggezet.
We rijden de ferry af de pier op. Havenstad St Peters Port is gelijk ook de hoofdstad. Er wonen hier zo'n 16.000 mensen. Vanaf de pier draaien we de enige rotonde van het eiland op. Op Guernsey rijden ze links dus die rotonde is ook gelijk een beproeving. Eenmaal voorbij de rotonde is het rijden een eitje. De hoofdweg veranderd namelijk al snel in een typisch engels landweggetje. Harder dan 60 km per uur zullen we komende week dan ook niet rijden.
Even voor de beeldvorming;
het eiland is ongeveer de helft van de afmeting van Texel. Onze camping ligt precies in het midden. Even lijkt het erop dat we op de camping omringd worden door Britten van het 'vaste' land, maar later blijkt dat de meeste campinggasten Guernseypeople zijn. De meeste wonen op nog geen tien minuten rijden van hun campeerstek.
Als ik nog van plan was om mijn boek te lezen deze week, dan kan ik dat bij deze alsnog vergeten. Die Guernseypeople zijn namelijk nogal sociale lui.
LocalDavid heeft zijn tent tegenover die van ons op gezet. Elke avond informeert hij of we het naar onze zin hebben gehad vandaag en praat hij ons, onder het genot van een glaasje Pimm's (een soort lokale versie van sangria) en gegrilde bananen met chocola, bij over het leven op Guernsey.
Op Guernsey hebben ze het niet op Jersey.
Guernsey vormt samen met het iets grotere Jersey, en het héle kleine Sark, Herm en Alderney de Kanaaleilanden. Net als het in de Ierse Zee gelegen Isle of Man maken de Kanaaleilanden geen onderdeel van het Verenigd Koninkrijk uit, maar is het een Brits Kroonbezit. Het ligt nogal gevoelig. Noem een Guernseyman geen Engelsman! LocalDavid probeert de bestuurlijke situatie uit te leggen, maar het is moeilijk te volgen. Het is een beetje vergelijkbaar met hoe het met de Nederlandse Antillen zat, maar dan toch anders. Guernsey heeft z'n eigen verkiezingen en eigen parlement. Het heeft z'n eigen munteenheid (Guernsey pound), postzegels en nummerborden en immigratiedienst. En op het internet zelfs zijn eigen domein (.gg). Maar het buitenlandbeleid en defensie worden worden wel door het Verenigd Koninkrijk geregeld. Guernsey maakt dan weer geen onderdeel uit van de Europese Unie.
De onafhankelijke status van Guernsey heeft voor een gunstig fiscaal klimaat gezorgd. Guernsey is een belastingparadijs. Veel mensen werken, net als LocalDavid, in de financiële sector. Het wentelt er van de offshore banken, fondsbeheerders en verzekeraars. Op de camping klagen Engelse toeristen steen en been dat alles de afgelopen jaren extreem veel duurder is geworden. En als het voor de Engelsen al duur is…, laat staan dat het voor ons een budgetbestemming is.
Geografisch gezien ligt Guernsey dichter bij Frankrijk dan bij Engeland. Dat is ook terug te zien in de vegetatie op het eiland. In eerste instantie oogt het allemaal erg Brits, maar een hoop planten en bloemen die hier staan zouden in Groot Brittannië niet overleven. De winters zijn hier een stuk milder. Her en der staat zelfs een palmboom.
Net als aan de kust in Normandie en Bretagne is het getijdeverval hier belachelijk hoog. Tussen de 7 en 11 meter. Als het hier eb is, is het ook goed eb. Veel stranden op Guernsey bestaan alleen in de ochtend, op die zelfde plek verrijst 's middags een vissershaven. Met mijn vier jarige zoon maak ik dus wandelingen over de zeebodem en inspecteren we de schroef van een drooggevallen zeilboot. Het is mooi om te zien hoe de Guernseypeople genieten van hun eigen zee. Ze kennen de plekjes waar je altijd, eb of vloed, kunt zwemmen. Wanneer het water is teruggetrokken laat men zich ter ontspanning in één van de, tussen de rosten ontstaande rockpools, zakken.
Ja, Guernsey is een fijne toevoeging gebleken op de wat meer voorspelbare vakantie in Frankrijk. De locals op de camping hebben ons overladen met tips voor wandelingen langs de kust, uitstapjes naar de andere eilanden (not Jersey!), waar de beste stranden zijn (en vooral ook wanneer!) en last but not least; een restaurant met een speeltuin.
Een week is ook wel genoeg, want als gezegd; het is niet erg groot. Kom ik hier nog eens terug? Wie weet. (Stiekem ben ik eigenlijk wel een beetje nieuwsgierig geworden naar Jersey…) Over gastvrijheid op Guernsey niet te klagen. De laatste avond zijn we met het hele gezin uitgenodigd voor een diner bij Guernseypeople thuis. Gillend van plezier heeft m'n kleuter samen met een Guernseykleuter door de tuin gerend.
Toch heeft hij, zelfs nu nog, af en toe heimwee naar de zandbak in Bretagne, met daarin zijn pas gemaakte Nederlandstalige vriendjes en vriendinnetjes.
Ook naar Guernsey?
Tips van de locals:
Zie ook de relaxte video die we van het eiland maakte en ga naar visitguernsey.com voor nog veel meer info.