De Kystriksveien - die ook wel bekend staat als de Nasjonal Turistveg Helgeland of de Fv17 – loopt van Steinkjer (120 km ten noorden van Trondheim) langs de kust van de regio’s Trondelag en Nordland omhoog naar Bodø. Ideaal voor dus voor een roa
Per trein van Oslo naar Bergen
Toffe Roadtrips
Reiswebsites lijken er tegenwoordig een sport van te maken de interessantste ‘lijstjes’ aan hun publiek te tonen. Een lijstje dat je regelmatig langs ziet komen is er een met de tien mooiste spoorlijnen van de wereld. De verschillen zijn groot, maar bijna altijd staat de ‘Bergen-Express’, de trein van Oslo naar Bergen, ertussen. Reden genoeg om Noorwegen met een bezoekje te vereren en de proef op de som te nemen!
tekst
Ruud Beerens
Hebben deze travel tips je geholpen?
Breng anderen er ook van op de hoogte!
Deel het met:
Geheel onvoorbereid stappen we in Oslo uit het vliegtuig. We zoeken een kaart van het traject van de Bergen-Express en komen tot de conclusie dat er 22 stations aan deze lijn liggen. Aangezien we twee weken voor dit project hebben uitgetrokken, beginnen we willekeurig een tiental plaatsnamen uit de lijst te zoeken om aan ons reisplan toe te voegen. Naast kennis maken met deze treinreis, is ook het verrassingselement een doel van deze reis, waardoor de selectiecriteria niet veel meer inhouden dan ‘ik vind die bolletjes op de a wel grappig’ of ‘iene miene mutte’.
Oslo
In Oslo zijn we al vaker geweest, en zo lang we op bekend terrein zijn, zoeken we nog even de plekjes op waarvan we eerder genoten hebben, wat er voornamelijk op neerkomt dat we de hele avond in de haven rondhangen en genieten van de zomerse sfeer aan het Oslofjord. We besluiten een hotel te zoeken voor de eerste nacht en krijgen meteen spijt van onze slechte voorbereiding: U2 geeft die avond blijkbaar een concert in Oslo, waardoor alle hotels in de wijde omgeving volgeboekt zitten. We worden van hotel naar hotel en van kastje naar muur gestuurd, tot we, laat op de avond, in een tweepersoonsbed in een veel te duur hotel belanden. Heerlijk uitgerust kunnen we de volgende dag dus in de trein stappen.
Hønefoss
Onze eerste willekeurige uitstaphalte is Hønefoss, 112 kilometer ten westen van Oslo. We duiken een leuk winkelstraatje in, omdat we nog de nodige kampeerbenodigheden zoeken. Als we de spulletjes bij elkaar hebben, gaan we nog enigszins onwennig op zoek naar een kampeerplekje in dit land waar je je tent overal neer mag zetten. Even buiten het dorpje ontdekken we het begin van een bos en een kronkelend riviertje met prachtige inhammetjes om ons kamp op te slaan. Het water is prachtig helder en we zien de vissen langskomen, maar krijgen er helaas geen te pakken. Wel beseffen we meteen weer wat ook alweer het enige grote nadeel was van Skandinavië… de muggen! Gelukkig zat de deet wel gewoon in ons basispakket, maar die agressieve Noorse beesten vinden elk plekje op je lijf waar je het niet gesmeerd hebt. In mijn geval zijn dat mijn voeten, waarop je nu precies kunt zien waar de veterringen van mijn schoenen zich bevinden.
Flå
Het eerstvolgende station ligt 62 kilometer verderop en is het eerste met het karakteristieke Noorse coronaatje op de a, dus stappen we uit. Op het station vinden we folders voor het Vassfaret Bjørnepark, een soort dierentuin met beren en elanden. We lopen naar dit park toe en zetten om de hoek ons tentje op. In het park barst het, voor het eerst, van de Nederlanders. Snel stappen wij over op Engels om te voorkomen dat ook wij als zodanig herkend worden. Dit berenpark is iets heel anders dan wat je gewend bent van de beelden uit Japan en Oost-Europa. Vroeger leefden er beren in dit gebied en hier is een stukje geschiedenis nagebouwd met beren in hun natuurlijke omgeving. Grote heuvelachtige terreinen, waar je de dieren toch van dichtbij kunt bewonderen. In het elandengedeelte komen we erachter dat dit vooral erg suffe dieren zijn, die voornamelijk liggen en niet op- of omkijken.
Ål
Meteen naast het station van Ål ligt het Kulturhus. Dat trekt meteen onze aandacht en we gaan naar binnen. We lopen eerst een tijdje rond door de bibliotheek op zoek naar de Nederlandse klassiekers in Noorwegen. We vinden ze slechts bij het afgeschreven materiaal, maar kunnen daardoor wel Passionsfrukt op de kop tikken. Noors leren hoorde toch tot onze ambities en nu hadden we in elk geval al wat literatuur. In datzelfde kader bezoeken we de bioscoop van het Kulturhus. We kiezen voor de Engels ondertitelde en Noors nagesynchroniseerde Hulk: Hulken. We verbazen ons over de hoeveelheid Noors die we kunnen verstaan of op zijn minst herleiden aan de hand van de ondertiteling. Na de film is het donker. Daar hadden we even geen rekening mee gehouden: we hebben nog geen slaapplek. Het eerste het beste grasveld dat we vinden wordt het. De volgende morgen worden we wakker van voorbijrazend verkeer. We blijken vlakbij de plaatselijke snelweg te staan en zijn omgeven door een beek waarvan het een groot wonder is dat we daar gisteravond niet ingevallen zijn.
Arna
Arna is het laatste station voor Bergen. Het is een heel klein dorpje waar werkelijk niks is. Gelukkig hebben we nog rijst en melk waarmee we een eenvoudige maaltijd weten te produceren bij een klein watervalletje. Na de lunch gaan we op zoek naar een slaapplek, wat niet zo moeilijk zou moeten zijn. Toch blijkt dat we zelfs dat niet kunnen vinden in Arna. Pad na pad lopen we om het fjord heen en de moed zakt ons steeds dieper in de schoenen. Nieuwe plannen bedenkend hangen we aan het water wat tegen een vangrail. Plotseling horen we iemand roepen. We snappen niet waar het vandaan komt, dus besteden we er verder geen aandacht aan. Het roepen wordt echter harder. Dan krijgen we in de gaten dat het voor ons bedoeld is. Vanuit het fjord probeert de bemanning van een schip onze aandacht te trekken. We lopen naar de waterkant en bereiken het schip via de loopplank. Ze hadden ons door onze rugzakken herkend als backpackers en nodigden ons uit aan de Noorse dis. Ze hadden net wat zalmen gevangen en daar een overheerlijke bouillabaisse van gemaakt. De familie woont op deze boot en ontvangt ons zeer gastvrij. Na een fantastisch diner en een leuk gesprek wijzen de kinderen van het gezin ons een strandje waar we ons kamp voor die nacht kunnen opslaan.
Dit was slechts een kleine greep uit de plaatsen die interessant genoeg zijn om uit de trein te stappen. Doe dat zeker ook in Geilo en wandel om het meer naar het watervalletje Tuftebrui waarin de kleine visjes je tenen schoonzuigen. Of ga naar Finse, op grote hoogte, waar je vanuit het niets in de sneeuw terechtkomt. Een absolute must is de Flåmsbana, een treintje tussen Myrdal en Flåm. Nog mooier is het om diezelfde route te voet af te leggen en halverwege ergens te kamperen. Ook de staafkerk van Voss is de moeite waard en natuurlijk vereer je ook Bergen met een bezoekje, maar geniet vooral van de weidse uitzichten over meren, bossen, fjorden, besneeuwde toppen en voor de trein wegvluchtende elanden tijdens de ritjes met de Bergen-Express zelf!
