
Eten met stokjes, lang in het vliegtuig, duiken in de zee, slapen in de woestijn en hiken door de bergen. Ook met (jonge) kinderen kan je avontuurlijke vakanties maken, binnen en buiten Europa. Vijf trends!
Een familiereis in Marokko kan ook actief. De balkende ezels en het enorme geschater van de kinderen typeren onze tocht langs de Marokkaanse kust. In vier dagen verkende Reisbijbel de kust bij Essouira. Water en strand boeien kinderen natuurlijk altijd, maar de trekking vraagt ook minstens vier uur wandelen per dag. Ezeltjes maken die afstanden ook voor jonge kinderen mogelijk.
Dat je tijdens een familiereis in Marokko zomaar het strand voor jezelf kan hebben, dat verwacht je wellicht niet meteen. Direct als we met onze stoet het strand oplopen, voelen we ons de koning te rijk. De kinderen zitten samen lachend op een ezel. Voor ons uit lopen vier dromedarissen die het complete kampement en de bagage dragen. Om ons heen is niets, behalve de prachtige zee en het eindeloze strand. Dit zijn de momenten waarop je je als reiziger afvraagt waarom iedereen naar de Middellandse zee gaat. Hier in Marokko zijn de stranden groot, leeg en schoon!
Een kusttrekking tijdens je familiereis in Marokko biedt minder fysieke uitdaging dan een trekking in de bergen in Marokko, maar de omstandigheden zijn eigenlijk soortgelijk. Er wordt overnacht in tentenkampen en gekookt door de gids en zijn team. De eerste nacht slapen we in een droge rivierbedding, later kamperen we op het strand, vaak met een of twee andere kampementen in de buurt. Het is zelfs hoogzomer opvallend fris aan de kust. Dankzij de wind, uiteraard, maar in de zon is het evenwel goed te doen. Het water is kouder dan de eerder genoemde Middellandse Zee, maar na een dag stappen extra verfrissend en met aangename golfslag.
De route tijdens je familiereis in Marokko staat vast. Voor de maaltijden ben je afhankelijk van de gids en zijn team. Maar je bent er zeker van dat de Marokkaanse crew er alles aan doet om je het naar de zin te maken! Een picnic op een mooi plekje aan het water is fijn na enkele uren wandelen, de meegebrachte sarongs zijn een zegen als kleed, omslagdoek, shawl en hoofddoek.
De ongekende vrijheid in het landschap maakt dat je je enorm rijk voelt. En dat terwijl een paar dagen aan het water erg primitief zijn. Vooraf verwacht je misschien nog wel eens een cafeetje of restaurantje te passeren, maar de trekking is echt uren van de bewoonde wereld vandaan. Ben je iets vergeten mee te nemen op de trekking, dan moet je dat een paar dagen missen. Stel je daar dus op in met je gezin, dan heb je een geweldige reis.
De Marokkaanse gids blijkt een kopie van het Britse typetje Borat. Op enthousiaste wijze speelt hij met de kinderen, daagt hen uit te rennen over het natte zand en informeert steeds of we het naar onze zin hebben.
Onderweg passeer je prachtige vergezichten, spectaculaire spuitgaten, vissers en een enkele herder. De kinderen krijgen door het intensieve contact al snel een band met de ezeltjes, de oudste van bijna acht kan het dier na een dag zelfs enigszins leiden. Dat maakt dat je als ouder ook echt kan ontspannen.
Voordelen van de duinen zijn er volop, voor de kinderen is de overvloed aan brandhout tijdens de familiereis in Marokko echter het belangrijkste pluspunt. 's Avonds maken we samen een kampvuur, verzorgen de gids en zijn team een muzikaal optreden en praten de volwassenen nog wat na. De kinderen vragen rond de klok van acht zelf of ze mogen gaan slapen en vallen in de gezamenlijke tent direct in slaap.
Privacy is er tijdens een trekking als deze amper, dus dat is handig om van te voren te weten. De drie tieners die mee zijn slapen in een apart tentje, maar samen met een ander gezin delen we een grote tent. Een e-reader is dan handig, als je 's avonds nog wat wilt lezen, maar eigenlijk blijkt iedereen de nachtelijke uren vooral in te zetten om de ervaringen van overdag te verwerken.
Hoe ver we daadwerkelijk van de bewoonde wereld zitten, blijkt als een van de kinderen op de voorlaatste dag van de familiereis langs de kust in Marokko écht ziek wordt. Zo ziek, dat een lange wandeling er niet meer in zit. Een van de begeleiders zal met ons naar een weg lopen, zodat we met een taxi vooruit kunnen reizen naar de eindplek Essaouira. De man spreekt geen woord Engels, de bagage is op de dromedaris al onderweg naar de volgende kampeerplek en wij lopen over de duinen richting.. tja, dat weten we zelf ook niet.
In Essouira is een extra overnachting geregeld, 's avonds komt een arts langs en we komen letterlijk bij in de geborgen Riad. 's Avonds laat, nadat de lokale bevolking hun Ramadan-ontbijt heeft genuttigd, wordt onze bagage (inclusief paspoorten, iPads en een portemonee) zo'n 100 kilometer verderop in een taxi gezet. Rond middernacht wordt op de kamerdeur geklopt, alles komt probleemloos aan. Douchen, schone kleding, tandenpoetsen en slapen. Een avontuur rijker. Voor ons geen standaard strandvakanties meer!