Roemenië als vakantieland

Reportages
Jaarlijks ga ik naar Roemenië om daar actief mee te werken in een project om straatkinderen in Constanta een beter leven te geven. Hoewel toerisme niet mijn doel is tijdens zo’n reis, heb ik Roemenië door de jaren heen wel leren kennen als vakantieland. Binnen ons project nemen we straatkinderen mee op ‘vakantie’ tijdens een zomerkamp ergens in het land. Zo kwamen we al terecht in het centrale bergland, in de Donaudelta en in Cheile Dobrogei.
Donaudelta
Als de Donau op zijn einde loopt, vertakt hij zich in drie grote rivieren die naar de Zwarte Zee voeren. Onze uitvalsbasis is de stad Tulcea, dicht tegen de Oekraïne aan. Een gedeelte van dit prachtige natuurreservaat ligt ook in dat land. We verkennen de delta twee keer: één keer met roeiboten en één keer met een motorboot. Beide keren zijn we de enigen in de wijde omgeving, zodat we kunnen genieten van de rust, maar ook van grote zwermen watervogels, waaronder pelikanen. De pret wordt slechts af en toe gedrukt door de veelvuldige aanwezigheid van zoemende insecten. Als we onze dobbertjes in het water gooien om ons ook even op de onderwaterfauna te richten, blijken daar niet alleen vissen te zwemmen, maar ook allerlei waterslangen.
Cheile Dobrogei
Cheile Dobrogei is een natuurreservaat, met de auto een klein uur buiten Constanta, dat veel Roemenen zelf ook niet kennen. Het is een verzameling rotsen, grotten en kloven, afgewisseld met grote grasvlakten met bomen voor de schaduw, waar het heerlijk is om op zomerse dagen je barbecuetje uit te stallen. Wissel je maaltijden af met wandelingen door de prachtige omgeving, waar grondeekhoorns werkelijk uit elk zichtbaar gat tevoorschijn lijken te komen. Water meenemen is overbodig: door het geologische monument stroomt een kreekje dat ontspringt uit een bron, waar je je flessen kunt vullen met heerlijk koud drinkwater.
Constanta
In het oosten, aan de Zwarte Zee, ligt de grote stad Constanta. Eigenlijk met een cedille onder de tweede t, dus uitgesproken als Constanza. Het centrum herbergt twee interessante bezienswaardigheden: de grote Mahmoud II moskee en het oude casino. Vanaf de minaret van de moskee heb je een mooi uitzicht over de stad en de zee. Het casino staat te pronken in de haven. Tot voor kort was het slechts een vervallen (maar daardoor niet minder mooi) gebouw, maar toen ik het enkele weken geleden opnieuw bezocht,
kon je er voor het eerst ook naar binnen. Hoewel er geen enkel restant meer is van de oude functie, waan je je meteen in een oud gokpaleis en zie je de fiches in gedachten over de tafels rollen. De bedoeling is het casino te zijner tijd weer in ere te herstellen.
Ben je nu niet zo geïnteresseerd in cultuur, natuur of mooie landschappen, maar zoek je gewoon de rust van een paar weken bakken op het strand, ook dan is Roemenië de moeite waard. De Roemeense variant van Lloret de Mar of Sunny Beach heet Mamaia en bestaat uit een kilometerslange boulevard aan de Zwarte Zee vol restaurants, hotels en discotheken. In kwaliteit blijft het zeker achter bij de eerder genoemde oorden, maar de faciliteiten zijn acceptabel en vooral érg goedkoop!